Thomas Wybo (student marketing) mailde ons het volgende verslag door van het IP in Finland.
Woensdag 25 maart 2009
Vandaag kreeg je de kans om in de voormiddag aan het businessrapport te werken en een presentatie voor te bereiden die je in de middag moest voorstellen aan de aandeelhouders (leerkrachten) en de andere bedrijven uit je industrie.
De voormiddag verliep voor ons allemaal een beetje stressachtig, bij de één al meer dan de bij de ander. We hadden 2 uur om het rapport te schrijven, dus de deadline kwam vlugger dan sommigen dachten. Gelukkig waren er al andere die er de avond voordien nog aan hadden voorbereid. In dit rapport moest een verslag staan van de genomen beslissingen in de verschillende periodes en de “grote” keerpunten uit de periodes. Er moesten een paar grafieken in staan ter illustratie en ook moest er een prospectie voor de toekomst beschreven worden, hoe we verder zouden gaan met het bedrijf. In de middag moesten we dan, aan de hand van dit rapport, een voorstelling doen aan de aandeelhouders van ons bedrijf, de leerkrachten dus.
Voor deze presentaties hadden we meer tijd gekregen, maar toch kwam de deadline vlugger dan verwacht. De leerkrachten zaten vooraan en we moesten ons bedrijf voorstellen en onze beslissingen verdedigen als aan een echte aandeelhoudersvergadering. Voor het ene bedrijf ging dit natuurlijk makkelijker en vlotter omdat zij goede cijfers hadden. Voor de bedrijven met mindere cijfers was het hun taak om de aandeelhouders te overtuigen toch geld te investeren.
Na deze stressy voor- en namiddag kregen we nog de kans om te gaan langlaufen, schaatsen of bowlen. Voor de rest van de avond waren we dan vrij. Wij zijn met de klasgroep gaan eten in de Memphis, een restaurant waar we al een paar keer hebben gedineerd. Daarna zijn er nog een paar het lokale nachtleven gaan verkennen, anderen gingen gaan slapen om zich voor te bereiden op onze laatste dag in Finland.
Posts tonen met het label internationalisering. Alle posts tonen
Posts tonen met het label internationalisering. Alle posts tonen
donderdag 2 april 2009
donderdag 26 maart 2009
Marketing op IP in Finland (I)
Van 16 tot 26 maart is een groep marketing-studenten op IP in Lahti (Finland). We geven je op dit blog graag een overzicht van hun activiteiten. Jasper Schoonbaert doet het eerste verslag.Maandag 16 maart 2009
Om 6u uur stonden tien studenten klaar op het Brugse perron. Gepakt en gezakt vertrokken we richting luchthaven. Na het inslaan van de nodige portie bier voor het Europees aperitief, stapten we aan boord van het (gezien het aantal passagiers) bijna privé-gecharterde vliegtuig. Na een rustige vlucht en relatief snelle busrit naar Lahti, checkten we rond 15.30u in het hotel in.
’s Avonds zou normaal gezien een rustige avond worden. Dit was buiten kamer 320 gerekend, waar het een dol feest werd. Een dikke 80 pilsjes erdoor gejaagd, maar geen klachten van de receptie … we zijn dan ook voorbeeldige studenten.
Om 6u uur stonden tien studenten klaar op het Brugse perron. Gepakt en gezakt vertrokken we richting luchthaven. Na het inslaan van de nodige portie bier voor het Europees aperitief, stapten we aan boord van het (gezien het aantal passagiers) bijna privé-gecharterde vliegtuig. Na een rustige vlucht en relatief snelle busrit naar Lahti, checkten we rond 15.30u in het hotel in.
’s Avonds zou normaal gezien een rustige avond worden. Dit was buiten kamer 320 gerekend, waar het een dol feest werd. Een dikke 80 pilsjes erdoor gejaagd, maar geen klachten van de receptie … we zijn dan ook voorbeeldige studenten.
Dinsdag 17 maart 2009
Na een verzorgd ontbijt trokken alle studenten richting school. We kregen er de nodige praktische informatie en maakten er ’s namiddags reeds een klein businessplan en voerden de eersten gegevens in het programma ‘Markstrat’ in.
Om 18.30u stond een Europees aperitief op het programma. De overige landen stonden er maar bleekjes bij toen ze onze stand bekeken. Overdadige porties bier, jenever, chocolade en kaas maakten van onze stand een voltreffer. We sloten de dag af met een bezoekje aan de Irish Pub, waar Pieter en Frederik zich nog waagden aan een ‘de summer of 69’ bij de karaoke.
Marketing op IP in Finland (II)
Een aantal studenten marketing zijn momenteel op IP (MarkSim) in Finland. Pieter Buysse mailde het volgende verslag door.Woensdag 18 maart 2009 Lathi
Na een korte nacht en een heerlijk ontbijt stonden we om negen uur al klaar om aan de 2e sessie te beginnen. De resultaten van de 1e sessie waren voor de een al wat beter dan voor de andere, maar we gaven niet op en werkten ijverig door. Na een Finse lunch begonnen we al direct aan onze 3e sessie. Maar om 16u gaven we er de brui aan, want de aperitief stond op ons te wachten in kamer 317! ’s Avonds ging we met de hele Marksim-groep een lekker pizzabuffetje gaan verorberen! Na het eten waagde Jasper zich aan een klein paardenavontuur. Na een hele tijd te wachten op de eerste valpartij op de gladde wegen van Lathi, zorgde Valentine voor de allereerste slipper al had ze daar geen ijs voor nodig! Sommige genoten nog van een sauna anderen van een laat aperitiefje en trokken dan allen het nachtleven van in: Club Nightlife!
Donderdag 19 maart 2009 Lathi
Na opnieuw een korte nacht stond de een al wat beter op dan de andere, maar met goeie moed begonnen we allen aan onze 4e sessie. ’s Middags genoten we van een prachtige presentatie over de Lathi Ski Games waarna we de schansen konden bezichtigen. Het uitzicht boven op de torens was indrukwekkend, zeker met het mooie weer van vandaag. Snel ontstond er al een sneeuwgevecht tussen de verschillende landen. Uiteraard wonnen de Belgen. In het skimuseum konden we heuse simulatiegames spelen en natuurlijk was België sterk vertegenwoordigd op het podium. Na een frisse wandeling terug naar het hotel en het gebruikelijke aperitiefje, gingen we lekker gaan eten. We besloten het eens rustig te doen vanavond…
Na een korte nacht en een heerlijk ontbijt stonden we om negen uur al klaar om aan de 2e sessie te beginnen. De resultaten van de 1e sessie waren voor de een al wat beter dan voor de andere, maar we gaven niet op en werkten ijverig door. Na een Finse lunch begonnen we al direct aan onze 3e sessie. Maar om 16u gaven we er de brui aan, want de aperitief stond op ons te wachten in kamer 317! ’s Avonds ging we met de hele Marksim-groep een lekker pizzabuffetje gaan verorberen! Na het eten waagde Jasper zich aan een klein paardenavontuur. Na een hele tijd te wachten op de eerste valpartij op de gladde wegen van Lathi, zorgde Valentine voor de allereerste slipper al had ze daar geen ijs voor nodig! Sommige genoten nog van een sauna anderen van een laat aperitiefje en trokken dan allen het nachtleven van in: Club Nightlife!
Donderdag 19 maart 2009 Lathi
Na opnieuw een korte nacht stond de een al wat beter op dan de andere, maar met goeie moed begonnen we allen aan onze 4e sessie. ’s Middags genoten we van een prachtige presentatie over de Lathi Ski Games waarna we de schansen konden bezichtigen. Het uitzicht boven op de torens was indrukwekkend, zeker met het mooie weer van vandaag. Snel ontstond er al een sneeuwgevecht tussen de verschillende landen. Uiteraard wonnen de Belgen. In het skimuseum konden we heuse simulatiegames spelen en natuurlijk was België sterk vertegenwoordigd op het podium. Na een frisse wandeling terug naar het hotel en het gebruikelijke aperitiefje, gingen we lekker gaan eten. We besloten het eens rustig te doen vanavond…
Vrijdag 20 maart 2009 Lathi-Helsinki
Vandaag stond een uitstap naar Helsinki op het programma. We merkten meteen op dat de Finse hoofdstad bruist van de activiteit. Na een korte rondleiding door onze gids, die toerisme studeerde in Lahti, werden we het bruisende stadsleven ingeworpen. Algauw splitsten we ons op in kleinere groepjes en gingen we op verkenning uit. Enkele van ons bezochten de plaatselijke musea, anderen 'shopped till they dropped' en nog andere maakten van de gelegenheid gebruik om hun buikje eens goed rond te eten. Om 4 uur vertrok de bus weer riching Lahti, maar wie wou kon nog langer blijven om dan later met de trein terug naar te keren. Vrijdagavond werden de lectoren door de studenten uitgedaagd tot een heus bowlingduel.
Zaterdag 21 maart 2009 Lahti
Zaterdag was het weer tijd voor actie! Na een relaxte dag gisteren gingen we vandaag weer verder met het MarkSim-game. De resultaten waren erg uiteenlopend en de verschillende strategieën worden stilaan duidelijk. Na het invoeren van de nieuwe orders kregen we de resultaten te zien waarop we ons moesten baseren om een rapport op te maken. Dit bleek een allesbehalve simpele opdracht te zijn, maar iedereen raakte toch op tijd klaar met de opdracht. In de late namiddag staken onze Finse gastheren en –dames het vuur aan de lont door de barbecue aan te steken en ons te trakteren op enkele lekkere stukjes vlees. Tussendoor was er ook nog een heuse zangcompetitie. Met enige trots kunnen we jullie mededelen dat de twee Belgische groepen de plaatsen 1 en 2 inamen door zonder schroom of schaamte een knalprestatie neer te zetten met hits als “de Marie-louise” en “Het is een nacht”. ’s Avonds kwam echter het moment waarop iedereen zat te wachten. Saturday Night in Finland! Onze Finse vrienden hadden voor de MarkSim-groep entrance geregeld in een van de hipste discotheken van de stad. Iedereen amuseerde zich dan ook te pletter, inclusief de DJ, die alle deelnemende landen verwelkomde met een spetterende set.
Uitspraken van week:
“Kieken das kip é”
“Ik heb het huis van SINTERKLAAS gezien in Helsinki”
“l’union fait la farce”
“Die zwarten, die is wel echt zwart é”
“Wybo goes Afrika”
“De Brabançonne, da’s toch in het Frans hé?”
“Do you want a lief?”
“Die steentjes op het trottoir, lost dat vanzelf op?”
donderdag 27 november 2008
Met 2FV naar Fortis Luxemburg
Op donderdag 13 november moesten de tweedejaarsstudenten financie- en verzekeringswezen allemaal vroeg uit de veren, in het kader van hun internationaal project “beleggen in Luxemburg”. Student Gertjan Dehaese brengt verslag uit.We werden omstreeks 6u15 verwacht op de parking van de school want we hadden een lange busreis van een kleine vier uur voor de boeg. Ondanks het vroege uur was iedereen aanwezig en vertrokken we stipt onder leiding van mevrouw Wanzeele en mevrouw Debaere richting Luxemburg. Sommigen maakten van de busreis gebruik om nog wat slaap in te halen en - na een korte stop halfweg om te ontbijten - kwamen we omstreeks 10u30 aan bij het overweldigend gebouw van Fortis Luxemburg.
We werden vriendelijk ontvangen en kregen meteen een drankje aangeboden in een mooie vergaderzaal. Vanaf 10u30 tot 12u30 volgde een uiteenzetting in het Frans over Fortis Luxemburg. Eerst was er een korte schets over Luxemburg en zijn economie. Daarop volgde een meer gedetailleerde uitleg over Fortis Luxemburg, wat hun activiteiten precies zijn en waarmee ze zich in Luxemburg (maar ook daarbuiten) bezighouden. We hadden er al een lange ochtend opzitten toen we omstreeks 12u30 werden vergezeld naar de cafetaria van het gebouw. Het is te zeggen: niemand van ons had verwacht dat we daar als het ware in een 3-sterrenrestaurant terecht kwamen. Met keuze uit wel 10 verschillende menu’s, dessertbars, fruitbars, saladebars en nog vele andere delicatessen.
Toen we omstreeks 14u bekomen waren van ons prachtige diner volgde deel 2 van onze uiteenzetting. Mevrouw Nathalie De Meyere gaf ons een presentatie over de verzekeringssector in Luxemburg. We kwamen te weten hoeveel mensen er momenteel in de Luxemburgse verzekeringswereld aan de slag zijn en wat de voornaamste verzekeringstakken zijn. Vervolgens bespraken we nog enkele grote verzekeringsmaatschappijen en de controleorganismen in Luxemburg. Na deze tweede presentatie kregen we allen de kans om wat vragen te stellen, al dan niet in het kader van de paper die we moeten schrijven voor dit project.
Na nog een korte rondleiding doorheen het gebouw werden we rond 17u opnieuw opgewacht door de buschauffeur om onze terugreis aan te vatten. Tijdens die busreis werd er veel gelachen en gepraat en na een korte tussenstop kwamen we omstreeks 20u30 terug in de Rijselstraat aan - op diezelfde parking waar we 14 uur daarvoor vertrokken waren.
dinsdag 22 april 2008
International Business Week in České Budějovice (II)
Van maandag 7 april tot en met vrijdag 11 april 2008 namen onze tweedejaarsstudenten accountancy-fiscaliteit deel aan de ‘International Business Week’ in České Budějovice, Tsjechië. Het thema van deze week was ‘Crossculture Communication’, waarin communiceren en cultuurverschillen centraal stonden. Beide aspecten kwamen al snel aan bod. Vandaag vertelt studente Charlotte De Nobele wat ze allemaal heeft geleerd.
Op zaterdag 5 april kwamen we aan in Praag. We maakten van de te vroege aankomst gebruik om nog even deze prachtige stad te bezichtigen.
Tijdens onze trip kwamen we tot de conclusie dat de Tsjechen er toch een andere levensstijl op nahouden. Zo wijkt het traditionele eten in Tsjechië enorm af van onze Belgische kost, wat ons niet altijd beviel, maar goed...
Op zondag namen we de trein naar České Budějovice. Dit is een bruisende industriestad met zo’n 100.000 inwoners. De school, waar we gedurende het project verbleven, lag op 15 min met de bus van het stadscentrum verwijderd te midden van een industrieterrein. Dit was toch even wennen voor ons.
Op maandag werd het project officieel geopend met een presentatie van de deelnemende scholen over hun land, cultuur en gewoontes. Vervolgens stelden wel elk onze streekgerechten voor die we meegebracht hadden en die we bij de koffie konden proeven.
Spijtig genoeg waren er maar vier verschillende nationaliteiten aanwezig. Naast de organiserende Tsjechen waren er drie scholen uit België (KH Leuven, EPHEC uit Brussel, en wij), twee lectoren uit Litouwen en drie lectoren uit Letland. Daardoor konden we al gauw overgaan tot de opdracht van de week. Dat was werken in teamverband aan een toegewezen onderwerp, rekening houdend met de taalbarrière en het verschil in cultuur. Er werden zes teams gevormd. Mijn team bestond uit drie Tsjechen en drie Belgen (waarvan ook Dana uit mijn klas). We kregen het onderwerp ‘Sport or Culture Center’ toegewezen.
De bedoeling was om dit onderwerp naar eigen goeddunken uit te diepen en er op donderdag een korte presentatie over te geven. Tijdens de werksessies is het mij wel opgevallen dat Tsjechen er een andere attitude op nahouden qua werk organiseren. In tegenstelling tot de Belgen, is het hun gewoonte om het werk op de lange baan te schuiven en wanneer het vijf voor twaalf is er stevig in te vliegen. Daarbovenop zijn Tsjechen geen echte taalknobbels, waardoor de communicatie in het Engels op sommige momenten nogal stroef verliep. Dit leidde soms tot komische misverstanden. Maar al bij al is er toch een mooie presentatie uit voortgevloeid.
Tijdens de week zijn we uiteraard de trots van České Budějovice gaan bezoeken, Brouwerij ‘Budweiser Budvar’. Net als ons België is Tsjechië wereldbekend om zijn bieren. Voor € 1,- krijg je daar een halve liter bier voorgeschoteld. Maar niet alleen het bier is daar spotgoedkoop. Tussen € 2,- en € 5,- kan je daar al een mooi menu krijgen op restaurant.
Ook zijn we nog een mooi bergstadje gaan bezoeken, ‘Cesky Krumlov’, dat voorkomt op de lijst van het UNESCO-werelderfgoed. Voor wie van barokstijlen houdt, is dit zeker de moeite waard om te bezichtigen. We werden rondgeleid door een boeiende en duidelijk verstaanbare gids die over bijna elk gebouw een leuke anekdote wist te vertellen.
Verder hebben we heel wat gesocialized met de Tsjechen en de andere Belgen. Iedere avond stond er wel iets op het programma. Een avondje bowling, een etentje, een avondje in hun stamcafé, discotheek, sightseeing…
Verveeld hebben we ons daar in geen geval. Ik vond het een unieke ervaring. In de eerste plaats verbetert je Engels enorm, doordat je het constant moet gebruiken. Al is het niet perfect, je kan je verstaanbaar maken en doordat het niet de moedertaal van je gesprekspartner was, was je al minder bang om fouten te maken. Bovendien: de meeste Tsjechen kunnen maar een beperkt mondje Engels. Op de tweede plaats leer je er nieuwe mensen kennen, en dat is altijd leuk. Ik heb er zelf een paar vriendschappen aan overgehouden. Zowel met Tsjechen als Belgen.
Een klein minpuntje was het beperkt aantal nationaliteiten. Persoonlijk zou ik het nog interessanter gevonden hebben, mochten er meer geweest zijn. Maar in ieder geval is het een unieke ervaring om niet te vergeten en zeker voor herhaling vatbaar!
Op zaterdag 5 april kwamen we aan in Praag. We maakten van de te vroege aankomst gebruik om nog even deze prachtige stad te bezichtigen.
Tijdens onze trip kwamen we tot de conclusie dat de Tsjechen er toch een andere levensstijl op nahouden. Zo wijkt het traditionele eten in Tsjechië enorm af van onze Belgische kost, wat ons niet altijd beviel, maar goed...
Op zondag namen we de trein naar České Budějovice. Dit is een bruisende industriestad met zo’n 100.000 inwoners. De school, waar we gedurende het project verbleven, lag op 15 min met de bus van het stadscentrum verwijderd te midden van een industrieterrein. Dit was toch even wennen voor ons.
Op maandag werd het project officieel geopend met een presentatie van de deelnemende scholen over hun land, cultuur en gewoontes. Vervolgens stelden wel elk onze streekgerechten voor die we meegebracht hadden en die we bij de koffie konden proeven.
Spijtig genoeg waren er maar vier verschillende nationaliteiten aanwezig. Naast de organiserende Tsjechen waren er drie scholen uit België (KH Leuven, EPHEC uit Brussel, en wij), twee lectoren uit Litouwen en drie lectoren uit Letland. Daardoor konden we al gauw overgaan tot de opdracht van de week. Dat was werken in teamverband aan een toegewezen onderwerp, rekening houdend met de taalbarrière en het verschil in cultuur. Er werden zes teams gevormd. Mijn team bestond uit drie Tsjechen en drie Belgen (waarvan ook Dana uit mijn klas). We kregen het onderwerp ‘Sport or Culture Center’ toegewezen.
De bedoeling was om dit onderwerp naar eigen goeddunken uit te diepen en er op donderdag een korte presentatie over te geven. Tijdens de werksessies is het mij wel opgevallen dat Tsjechen er een andere attitude op nahouden qua werk organiseren. In tegenstelling tot de Belgen, is het hun gewoonte om het werk op de lange baan te schuiven en wanneer het vijf voor twaalf is er stevig in te vliegen. Daarbovenop zijn Tsjechen geen echte taalknobbels, waardoor de communicatie in het Engels op sommige momenten nogal stroef verliep. Dit leidde soms tot komische misverstanden. Maar al bij al is er toch een mooie presentatie uit voortgevloeid.
Tijdens de week zijn we uiteraard de trots van České Budějovice gaan bezoeken, Brouwerij ‘Budweiser Budvar’. Net als ons België is Tsjechië wereldbekend om zijn bieren. Voor € 1,- krijg je daar een halve liter bier voorgeschoteld. Maar niet alleen het bier is daar spotgoedkoop. Tussen € 2,- en € 5,- kan je daar al een mooi menu krijgen op restaurant.
Ook zijn we nog een mooi bergstadje gaan bezoeken, ‘Cesky Krumlov’, dat voorkomt op de lijst van het UNESCO-werelderfgoed. Voor wie van barokstijlen houdt, is dit zeker de moeite waard om te bezichtigen. We werden rondgeleid door een boeiende en duidelijk verstaanbare gids die over bijna elk gebouw een leuke anekdote wist te vertellen.
Verder hebben we heel wat gesocialized met de Tsjechen en de andere Belgen. Iedere avond stond er wel iets op het programma. Een avondje bowling, een etentje, een avondje in hun stamcafé, discotheek, sightseeing…
Verveeld hebben we ons daar in geen geval. Ik vond het een unieke ervaring. In de eerste plaats verbetert je Engels enorm, doordat je het constant moet gebruiken. Al is het niet perfect, je kan je verstaanbaar maken en doordat het niet de moedertaal van je gesprekspartner was, was je al minder bang om fouten te maken. Bovendien: de meeste Tsjechen kunnen maar een beperkt mondje Engels. Op de tweede plaats leer je er nieuwe mensen kennen, en dat is altijd leuk. Ik heb er zelf een paar vriendschappen aan overgehouden. Zowel met Tsjechen als Belgen.
Een klein minpuntje was het beperkt aantal nationaliteiten. Persoonlijk zou ik het nog interessanter gevonden hebben, mochten er meer geweest zijn. Maar in ieder geval is het een unieke ervaring om niet te vergeten en zeker voor herhaling vatbaar!
maandag 21 april 2008
International Business Week in České Budějovice
Wie dacht dat een student accountancy-fiscaliteit altijd thuis met zijn neus in de cijfers zit, moet zijn visie dringend wat bijstellen. AF nam vorige week deel aan de International Business Week in České Budějovice (Tsjechië). Vandaag deelt studente Dana Delafontaine haar ervaringen met ons.
We hebben net een projectweek achter de rug. Drie scholen uit België, Hogeschool West-Vlaanderen departement Simon Stevin, een hogeschool uit Leuven en Hogeschool Éfac uit het Brussels Gewest, kwamen samen in een school in České Budějovice. Normaal gingen er ook Oostenrijkers aan het project deelnemen, maar die haakten af op het laatste nippertje.
Het doel van ons project was leren samenwerken in groep met iemand vanuit een ander land en zo ook de culturele verschillen op te merken. Deze verschillen werden merkbaarder toen we in groepjes werden verdeeld en we elk een onderwerp kregen toegewezen. De onderwerpen waren: restaurant, fast food, een reisagentschap, sport of een culturele gebeurtenis, banken en een supermarkt. Ikzelf zat in de groep met het onderwerp sport of culturele gebeurtenis. We hadden besloten om ons te concentreren op sport.
Mevrouw Uitdebroeck - zij begeleidde ons naar Tsjechië - heeft ook les gegeven, namelijk over commerciële communicatie. Best leerrijk, want nu besef je pas dat wij allen moeten rekening houden met ethische en sociale waarden als wij een businessdeal willen sluiten. Wat heel erg opviel, was dat de Tsjechen heel relaxed door het leven gaan. Onze presentatie begon rond drie uur in de namiddag en toen we onze lunch aan het verorberen waren, hadden zij nog niet eens aan hun tekst gewerkt en hadden ze ook nog niet begonnen om hun PowerPoint voor te bereiden. Ook dat hoort erbij en was een leerrijke ervaring.
Zo leerde ik hoe men denkt over bepaalde dingen. De Tsjechen hadden het bij voorbeeld soms moeilijk dat wij zoveel tijd nodig hadden om te eten. Ook toen we uit eten gingen, was er één groot verschil duidelijk merkbaar: men ruimt je bord al af voordat de anderen gedaan hebben met eten.
Qua cultuur viel ik echt achterover. Ik had nooit verwacht dat een voormalig communistisch land zo mooi kon zijn. Ik realiseerde me dat de meesten onder ons een verkeerd beeld hebben over Oost-Europese landen. Na 1990 kregen de mensen geld om verf te kopen en hun huizen te schilderen. Vandaar de vele kleurrijke taferelen. Een uitstap naar Krumlov bevestigde mijn positieve blik over Tsjechië, na Praag en České Budějovice te hebben bezocht. Ieder huis heeft een betekenis.
Het was een toffe week, ik heb veel dingen bijgeleerd alsook vrienden gemaakt. Ik raad iedereen aan om aan een internationaal project mee te werken. Het is de moeite waard!
We hebben net een projectweek achter de rug. Drie scholen uit België, Hogeschool West-Vlaanderen departement Simon Stevin, een hogeschool uit Leuven en Hogeschool Éfac uit het Brussels Gewest, kwamen samen in een school in České Budějovice. Normaal gingen er ook Oostenrijkers aan het project deelnemen, maar die haakten af op het laatste nippertje.
Het doel van ons project was leren samenwerken in groep met iemand vanuit een ander land en zo ook de culturele verschillen op te merken. Deze verschillen werden merkbaarder toen we in groepjes werden verdeeld en we elk een onderwerp kregen toegewezen. De onderwerpen waren: restaurant, fast food, een reisagentschap, sport of een culturele gebeurtenis, banken en een supermarkt. Ikzelf zat in de groep met het onderwerp sport of culturele gebeurtenis. We hadden besloten om ons te concentreren op sport.
Mevrouw Uitdebroeck - zij begeleidde ons naar Tsjechië - heeft ook les gegeven, namelijk over commerciële communicatie. Best leerrijk, want nu besef je pas dat wij allen moeten rekening houden met ethische en sociale waarden als wij een businessdeal willen sluiten. Wat heel erg opviel, was dat de Tsjechen heel relaxed door het leven gaan. Onze presentatie begon rond drie uur in de namiddag en toen we onze lunch aan het verorberen waren, hadden zij nog niet eens aan hun tekst gewerkt en hadden ze ook nog niet begonnen om hun PowerPoint voor te bereiden. Ook dat hoort erbij en was een leerrijke ervaring.
Zo leerde ik hoe men denkt over bepaalde dingen. De Tsjechen hadden het bij voorbeeld soms moeilijk dat wij zoveel tijd nodig hadden om te eten. Ook toen we uit eten gingen, was er één groot verschil duidelijk merkbaar: men ruimt je bord al af voordat de anderen gedaan hebben met eten.
Qua cultuur viel ik echt achterover. Ik had nooit verwacht dat een voormalig communistisch land zo mooi kon zijn. Ik realiseerde me dat de meesten onder ons een verkeerd beeld hebben over Oost-Europese landen. Na 1990 kregen de mensen geld om verf te kopen en hun huizen te schilderen. Vandaar de vele kleurrijke taferelen. Een uitstap naar Krumlov bevestigde mijn positieve blik over Tsjechië, na Praag en České Budějovice te hebben bezocht. Ieder huis heeft een betekenis.
Het was een toffe week, ik heb veel dingen bijgeleerd alsook vrienden gemaakt. Ik raad iedereen aan om aan een internationaal project mee te werken. Het is de moeite waard!
donderdag 20 maart 2008
dinsdag 18 maart 2008
Op IP in Brugge (IX)
Zo net na een IP een balans opmaken, brengt het beste naar boven. Charlotte Bleyaert (studente marketing) maakte het volgende eindverslag. De andere verslagen lees je hier.
Iedere student heeft dit project anders ervaren. Maar we waren het er met z'n allen over eens dat het enorm leerrijke ervaring was, en dat we allen verbeterd zijn op het vlak van Engels. Voor mij persoonlijk was het IP een onvergetelijke ervaring die ik zeker niet snel zal vergeten. Ik heb de kans gekregen om kennis te maken met vreemde culturen en te leren met hen samenwerken. In het begin zaten we vol spanning te wachten om kennis te maken met onze teamleden, we hadden niet echt hoge verwachtingen over onze groep. Maar op het einde van de rit hebben we er toch nog enkele vriendinnen aan overgehouden wat we allemaal heel erg tof vinden.
Ook op het gebied van marketing hebben we onze theorie kunnen toepassen in de praktijk. Concurreren met andere teams, marketingbeslissingen nemen, R&D beslissingen, beslissingen nemen op het gebied van reclame maar ook vergaderen en presentaties geven in het Engels… een hele boterham aan diverse ervaringen dus. Niet alleen ervaringen uiteraard maar ook bepaalde dingen die we bijgeleerd hebben op het gebied van marketing en de taal Engels. We zijn allemaal een stuk mondiger geworden in het Engels.
Ook het leren werken en omgaan met andere vreemde mensen was een hele ervaring. Al van dag één werden we in ons groepje gesmeten. Allemaal mensen die voor ons geheel onbekend waren. Maar al van in het begin klikte het eigenlijk heel goed, ondanks dat onze team de laatste was in het MarkSim-spel binnen Industry green, verliepen de beslissingen vrij vlot. Julie haar team was de eerste binnen die industry. In Industry red was Miet haar groepje de laatste en Amaury zijn groepje was de eerste (dacht ik). Anyway, allemaal maar details als je bekijkt wat we allemaal bijgeleerd hebben binnen dit project.
Er werden ook heel wat team activities georganiseerd zoals de rondleiding die door ons werd gegeven in Brugge en de trips naar Brussel en Oostende. Maar het was vooral de bowling die het tofste was en waar we het meeste hebben kunnen socializen met onze teamleden. Zo werd de teamspirit wat versterkt, wat zeker zijn vruchten heeft afgeworpen. Ieder team bevat uiteraard verschillende karakters, maar alles is toch zeer goed meegevallen voor elk van ons. Zoals al eerder werd vermeld hebben we er enkele vrienden aan overgehouden die we zeker nog eens zullen ontmoeten in ons verdere levenspad.
Het hele project was wel heel wat intensiever dan we hadden verwacht het waren tien vermoeiende en echt uitputtende dagen. Maar ondanks die uitputting hebben we ons super geamuseerd en hebben we heel wat bijgeleerd, en heel wat nieuwe mensen leren kennen. Ook hebben we heel wat souvenirs overgehouden aan het IP, zoals een T-shirt en een typisch Bourgondische beker. Die beker hebben we ontvangen bij het closing dinner dat plaatsvond in een historische kelder in het hartje van het historische en prachtige Brugge. Het eten dat we daar geserveerd kregen, is nu wel niet het eten dat iedere Bruggeling op zijn bord krijgt. Het was eerder “boerenkost”, maar het was lekker.
Ons laatste souvenir zal dan ook onze belangrijkste worden in de rest van ons leven: het Erasmus-certificaat. Na het in ontvangst nemen van dat certificaat wat dat ook het laatste van het IP. Met een klein hartje namen we afscheid van onze team members en bijhorende lectoren en sloten we in schoonheid het IP-project af.
Iedere student heeft dit project anders ervaren. Maar we waren het er met z'n allen over eens dat het enorm leerrijke ervaring was, en dat we allen verbeterd zijn op het vlak van Engels. Voor mij persoonlijk was het IP een onvergetelijke ervaring die ik zeker niet snel zal vergeten. Ik heb de kans gekregen om kennis te maken met vreemde culturen en te leren met hen samenwerken. In het begin zaten we vol spanning te wachten om kennis te maken met onze teamleden, we hadden niet echt hoge verwachtingen over onze groep. Maar op het einde van de rit hebben we er toch nog enkele vriendinnen aan overgehouden wat we allemaal heel erg tof vinden.
Ook op het gebied van marketing hebben we onze theorie kunnen toepassen in de praktijk. Concurreren met andere teams, marketingbeslissingen nemen, R&D beslissingen, beslissingen nemen op het gebied van reclame maar ook vergaderen en presentaties geven in het Engels… een hele boterham aan diverse ervaringen dus. Niet alleen ervaringen uiteraard maar ook bepaalde dingen die we bijgeleerd hebben op het gebied van marketing en de taal Engels. We zijn allemaal een stuk mondiger geworden in het Engels.
Ook het leren werken en omgaan met andere vreemde mensen was een hele ervaring. Al van dag één werden we in ons groepje gesmeten. Allemaal mensen die voor ons geheel onbekend waren. Maar al van in het begin klikte het eigenlijk heel goed, ondanks dat onze team de laatste was in het MarkSim-spel binnen Industry green, verliepen de beslissingen vrij vlot. Julie haar team was de eerste binnen die industry. In Industry red was Miet haar groepje de laatste en Amaury zijn groepje was de eerste (dacht ik). Anyway, allemaal maar details als je bekijkt wat we allemaal bijgeleerd hebben binnen dit project.
Er werden ook heel wat team activities georganiseerd zoals de rondleiding die door ons werd gegeven in Brugge en de trips naar Brussel en Oostende. Maar het was vooral de bowling die het tofste was en waar we het meeste hebben kunnen socializen met onze teamleden. Zo werd de teamspirit wat versterkt, wat zeker zijn vruchten heeft afgeworpen. Ieder team bevat uiteraard verschillende karakters, maar alles is toch zeer goed meegevallen voor elk van ons. Zoals al eerder werd vermeld hebben we er enkele vrienden aan overgehouden die we zeker nog eens zullen ontmoeten in ons verdere levenspad.
Het hele project was wel heel wat intensiever dan we hadden verwacht het waren tien vermoeiende en echt uitputtende dagen. Maar ondanks die uitputting hebben we ons super geamuseerd en hebben we heel wat bijgeleerd, en heel wat nieuwe mensen leren kennen. Ook hebben we heel wat souvenirs overgehouden aan het IP, zoals een T-shirt en een typisch Bourgondische beker. Die beker hebben we ontvangen bij het closing dinner dat plaatsvond in een historische kelder in het hartje van het historische en prachtige Brugge. Het eten dat we daar geserveerd kregen, is nu wel niet het eten dat iedere Bruggeling op zijn bord krijgt. Het was eerder “boerenkost”, maar het was lekker.
Ons laatste souvenir zal dan ook onze belangrijkste worden in de rest van ons leven: het Erasmus-certificaat. Na het in ontvangst nemen van dat certificaat wat dat ook het laatste van het IP. Met een klein hartje namen we afscheid van onze team members en bijhorende lectoren en sloten we in schoonheid het IP-project af.
maandag 17 maart 2008
Op IP in Brugge (VIII)
Wat hebben we geleerd? Het is niet alleen het favoriete zinnetje van een beroemde Vlaamse TV-kok, maar ook de essentie van een IP. Soetkin Vandecandelaere (studente marketing)vertelt alvast hoe het er net vóór de closing dinner aan toe ging.
Vrijdag 14 maart
Voorbereiding presentatie
Gisterenmiddag hebben we onze laatste beslissingen voor MarkStrat genomen. Wij hebben voor de laatste periode nog een nieuw product gelanceerd op de Vodite markt. Hiermee hoopten we wat marktaandeel af te snoepen van team A en onze positie op de markt dus te versterken. We waren 2de en hoopten dat op de laatste dag nog te zijn, want dat is natuurlijk een mooie plaats om mee te eindigen.
Deze morgen kregen we dan uiteindelijk de laatste resultaten te zien en zoals we hadden gehoopt stonden we nog steeds op de 2de plaats. Op de 1ste plaats eindigen was als het ware een utopie geworden, want het A team had mijlen voorsprong op de anderen. Dus waren we met onze 2de plaats al meer dan tevreden. En toch ook een beetje trots.
Deze ochtend kregen we tijd om ons eindrapport op te stellen en een PowerPoint-presentatie. We kregen gisteren enkele richtlijnen omtrent de onderwerpen die zeker vermeld moesten worden in ons rapport. We moesten het o.a. hebben over onze gekozen strategie en wat we er gedurende het spel aan veranderd hebben. Een ander belangrijk onderwerp was wat we uiteindelijk hebben geleerd gedurende deze week en wat we aanraden voor de volgende IP’s. De presentatie was dan gebaseerd op het rapport.
Al vlug gingen we aan het werk in het computerlokaal, de helft van de groep heeft zich toegespitst op het rapport en de anderen op de PowerPoint-presentatie. Rond 12h00 was het rapport en de PowerPoint zo goed als af en hebben we onze tekst wat ingeoefend. Na nog wat kleine aanpassingen was het tijd om te eten.
Presentaties
Na een welverdiende middagpauze was het moment voor de eindpresentaties aangebroken. De presentaties waren verdeeld in 2 groepen: “industry green” en “industry red”.
Team A mocht de spits afbijten. Doordat ze tevens ook het beste team van de “green industry” waren, kregen we al meteen een zeer overtuigende presentatie te zien. Wij (team I) kwamen als derde aan de beurt. We probeerden zo goed mogelijk onze aandeelhouders te overtuigen om in ons te blijven geloven en dus te investeren in ons bedrijf. Na onze presentatie kregen we enkele vragen van de aandeelhouders (de lectoren).
Rond 15h30 zaten alle presentaties van “industry green” er op. We konden naar huis of naar ons hotel om ons wat op te frissen en klaar te maken voor het diner van deze avond.
Het IP zit er bijna op, althans het werkgedeelte, maar vanavond volgt nog een grote brok ontspanning.
Closing dinner
Om 18h30 was de afspraak aan de 13e-eeuwse Kelder in het centrum van Brugge. De meesten waren op tijd en al vlug konden we plaats nemen aan tafel. Het diner bestond uit maar liefst 5 gangen. Het begon met een bordje vis en een bord met charcuterie en groentjes. Daarna stond lekkere erwtensoep op het menu. De hoofdschotel was hutsepot met krielaardappelen, worst en een ribbetje. Als afsluiter kregen we nog een rijsttaart.Rond 22h00 hadden we allen ons buikje rond gegeten en konden we er weer tegenaan. De tafels werden afgeruimd, de muziek werd wat luider gezet en het restaurant werd als het ware omgetoverd tot een echte Coyotebar.
Vrijdag 14 maart
Voorbereiding presentatie
Gisterenmiddag hebben we onze laatste beslissingen voor MarkStrat genomen. Wij hebben voor de laatste periode nog een nieuw product gelanceerd op de Vodite markt. Hiermee hoopten we wat marktaandeel af te snoepen van team A en onze positie op de markt dus te versterken. We waren 2de en hoopten dat op de laatste dag nog te zijn, want dat is natuurlijk een mooie plaats om mee te eindigen.
Deze morgen kregen we dan uiteindelijk de laatste resultaten te zien en zoals we hadden gehoopt stonden we nog steeds op de 2de plaats. Op de 1ste plaats eindigen was als het ware een utopie geworden, want het A team had mijlen voorsprong op de anderen. Dus waren we met onze 2de plaats al meer dan tevreden. En toch ook een beetje trots.
Deze ochtend kregen we tijd om ons eindrapport op te stellen en een PowerPoint-presentatie. We kregen gisteren enkele richtlijnen omtrent de onderwerpen die zeker vermeld moesten worden in ons rapport. We moesten het o.a. hebben over onze gekozen strategie en wat we er gedurende het spel aan veranderd hebben. Een ander belangrijk onderwerp was wat we uiteindelijk hebben geleerd gedurende deze week en wat we aanraden voor de volgende IP’s. De presentatie was dan gebaseerd op het rapport.
Al vlug gingen we aan het werk in het computerlokaal, de helft van de groep heeft zich toegespitst op het rapport en de anderen op de PowerPoint-presentatie. Rond 12h00 was het rapport en de PowerPoint zo goed als af en hebben we onze tekst wat ingeoefend. Na nog wat kleine aanpassingen was het tijd om te eten.
Presentaties
Na een welverdiende middagpauze was het moment voor de eindpresentaties aangebroken. De presentaties waren verdeeld in 2 groepen: “industry green” en “industry red”.
Team A mocht de spits afbijten. Doordat ze tevens ook het beste team van de “green industry” waren, kregen we al meteen een zeer overtuigende presentatie te zien. Wij (team I) kwamen als derde aan de beurt. We probeerden zo goed mogelijk onze aandeelhouders te overtuigen om in ons te blijven geloven en dus te investeren in ons bedrijf. Na onze presentatie kregen we enkele vragen van de aandeelhouders (de lectoren).
Rond 15h30 zaten alle presentaties van “industry green” er op. We konden naar huis of naar ons hotel om ons wat op te frissen en klaar te maken voor het diner van deze avond.
Het IP zit er bijna op, althans het werkgedeelte, maar vanavond volgt nog een grote brok ontspanning.
Closing dinner
Om 18h30 was de afspraak aan de 13e-eeuwse Kelder in het centrum van Brugge. De meesten waren op tijd en al vlug konden we plaats nemen aan tafel. Het diner bestond uit maar liefst 5 gangen. Het begon met een bordje vis en een bord met charcuterie en groentjes. Daarna stond lekkere erwtensoep op het menu. De hoofdschotel was hutsepot met krielaardappelen, worst en een ribbetje. Als afsluiter kregen we nog een rijsttaart.Rond 22h00 hadden we allen ons buikje rond gegeten en konden we er weer tegenaan. De tafels werden afgeruimd, de muziek werd wat luider gezet en het restaurant werd als het ware omgetoverd tot een echte Coyotebar.
Op IP in Brugge (VII)
Het marketing-IP in Brugge zit erop. De verslagen zijn nog volop aan het binnenlopen. Vandaag vertelt Miet Vanderyse wat de studenten deden op donderdag. De andere verslagjes lees je hier.
Donderdag 13 maart 2008
Om 9u30 kwamen we toe in het provinciale huis Boeverbos en daar gingen we van start met een ochtendaperitief. Dit bestond uit koffie, thee en water, alles wat we nodig hadden om wakker te worden. Na een beetje bij te praten met de medestudenten werden we gevraagd om naar de aula te gaan. Daar stond mevrouw Masselis ons te woord.
De eerste spreekster had het over Europa. Zij betrok ons volledig in de geschiedenis van Europa door veel vragen te stellen. Ze sprak natuurlijk niet alleen over de geschiedenis maar ook over de toekomst van Europa. De doelstelling van deze spreekster was om Europa dichter bij de burger te brengen. Na een uurtje over Europa volgde de langverwachte pauze. Na de pauze kwam de tweede spreker, dit was een gepensioneerde professor HR van de Universiteit Gent. En als laatste nog een woordje van de heer Alain Carmois, lector netwerkeconomie aan de Hogeschool West-Vlaanderen (departement Simon Stevin). De sprekers waren de tijd uit het oog verloren, waardoor wij in één uur terug op school moesten zijn en gegeten hebben.
De laatste ronde
Om 13u45 was het tijd voor onze laatste ronde, the final round. Hier moesten wij nog eens alles op alles zetten. Dus ik startte met mijn dagelijkse taak: “het downloaden van de server”. En eens dit gebeurd was, konden we van start. Bij velen was er niet veel budget meer, dit werd dan opgelost door alle research and development opdrachten te annuleren. Er kwam toch geen ronde meer na deze, dus waarom zouden we nog willen weten wat de toekomst ons zal brengen. Uiteindelijk was het grootste deel van het spel al gespeeld. De mindere groepen konden nog hopen om niet de laatste te zijn. Net zoals mijn groep. Het was dus alweer een intensieve ronde. Opnieuw alle cijfers analyseren, opnieuw de foute beslissingen rechtzetten, opnieuw strategie licht aanpassen, enz. …
Stadhuis en uitgaan
Na het uploaden van ronde acht waren we even vrij. We werden pas om 17u verwacht op de Burg. De vrije tijd ertussen werden nuttig besteed, nuttig zoals iets gaan drinken in the Irish Pub. Na deze gezellige drink werden we ontvangen door Yves Roose (schepen van cultuur en onderwijs) en Annick Lambrecht (schepen van sport) in de gotische zaal van het Brugse stadhuis. Schepen Roose gaf in zijn welkomstwoordje een volledige uitleg over de geschiedenis van deze zaal en over de vele muurschilderijen die de geschiedenis van Brugge weergeven. Dit is ook de zaal waar je als Bruggeling in het huwelijksbootje stapt. Om 18u zat onze dag erop, tenminste wat de vastgelegde activiteiten betreft.
De studenten van HOWEST hadden afgesproken om die avond samen uit te gaan. Zoals afgesproken zijn we de vertrokken naar het Zwarte Huis in de Kuiperstraat. Daar hebben we gezellig bijgepraat tussen de vele hapjes en de vele drankjes. Er hing een leuke sfeer en we leerden elkaar eens op een niet-schoolse manier kennen. Tegen 23u zijn we naar de Coulissen gegaan. We hadden daar afgesproken met enkele studenten uit Geel en uit Finland. Het werd uiteindelijk een avond die ons allen nog een tijdje zal bijblijven…
Donderdag 13 maart 2008
Om 9u30 kwamen we toe in het provinciale huis Boeverbos en daar gingen we van start met een ochtendaperitief. Dit bestond uit koffie, thee en water, alles wat we nodig hadden om wakker te worden. Na een beetje bij te praten met de medestudenten werden we gevraagd om naar de aula te gaan. Daar stond mevrouw Masselis ons te woord.
De eerste spreekster had het over Europa. Zij betrok ons volledig in de geschiedenis van Europa door veel vragen te stellen. Ze sprak natuurlijk niet alleen over de geschiedenis maar ook over de toekomst van Europa. De doelstelling van deze spreekster was om Europa dichter bij de burger te brengen. Na een uurtje over Europa volgde de langverwachte pauze. Na de pauze kwam de tweede spreker, dit was een gepensioneerde professor HR van de Universiteit Gent. En als laatste nog een woordje van de heer Alain Carmois, lector netwerkeconomie aan de Hogeschool West-Vlaanderen (departement Simon Stevin). De sprekers waren de tijd uit het oog verloren, waardoor wij in één uur terug op school moesten zijn en gegeten hebben.
De laatste ronde
Om 13u45 was het tijd voor onze laatste ronde, the final round. Hier moesten wij nog eens alles op alles zetten. Dus ik startte met mijn dagelijkse taak: “het downloaden van de server”. En eens dit gebeurd was, konden we van start. Bij velen was er niet veel budget meer, dit werd dan opgelost door alle research and development opdrachten te annuleren. Er kwam toch geen ronde meer na deze, dus waarom zouden we nog willen weten wat de toekomst ons zal brengen. Uiteindelijk was het grootste deel van het spel al gespeeld. De mindere groepen konden nog hopen om niet de laatste te zijn. Net zoals mijn groep. Het was dus alweer een intensieve ronde. Opnieuw alle cijfers analyseren, opnieuw de foute beslissingen rechtzetten, opnieuw strategie licht aanpassen, enz. …
Stadhuis en uitgaan
Na het uploaden van ronde acht waren we even vrij. We werden pas om 17u verwacht op de Burg. De vrije tijd ertussen werden nuttig besteed, nuttig zoals iets gaan drinken in the Irish Pub. Na deze gezellige drink werden we ontvangen door Yves Roose (schepen van cultuur en onderwijs) en Annick Lambrecht (schepen van sport) in de gotische zaal van het Brugse stadhuis. Schepen Roose gaf in zijn welkomstwoordje een volledige uitleg over de geschiedenis van deze zaal en over de vele muurschilderijen die de geschiedenis van Brugge weergeven. Dit is ook de zaal waar je als Bruggeling in het huwelijksbootje stapt. Om 18u zat onze dag erop, tenminste wat de vastgelegde activiteiten betreft.
De studenten van HOWEST hadden afgesproken om die avond samen uit te gaan. Zoals afgesproken zijn we de vertrokken naar het Zwarte Huis in de Kuiperstraat. Daar hebben we gezellig bijgepraat tussen de vele hapjes en de vele drankjes. Er hing een leuke sfeer en we leerden elkaar eens op een niet-schoolse manier kennen. Tegen 23u zijn we naar de Coulissen gegaan. We hadden daar afgesproken met enkele studenten uit Geel en uit Finland. Het werd uiteindelijk een avond die ons allen nog een tijdje zal bijblijven…
donderdag 13 maart 2008
Op IP in Brugge (VI)
Sofie Buyck (studente marketing) geeft vandaag verslag van de zevende ronde in het marketingspel. De andere verslagjes van het IP vind je hier.
Na een ontspannende maar bewogen dag gisteren konden we vandaag onze volgende etappe in dit avontuur startten. Vanmorgen werden we eerst op de hoogte gebracht van het programma en volgde een algemene briefing over de beslissingsrondes. Allereerst stond er een klein testje gepland. Dit testje bestond uit 12 multiple-choice vragen. Na een kwartiertje was iedereen ermee klaar. Daarna konden we overgaan tot ronde 6. Onmiddellijk vertrok ik samen met een teamlid naar het computerlokaal om de bestanden up te loaden. Dit is zowat bijna een ritueel geworden.
Terug in het klaslokaal kregen we het verslag van de vorige ronde. Hieruit bleek dat we het nog altijd goed deden, maar dat we van onze troon (als eerste) waren gestoten. Maar niet getreurd, we waren vastberaden om het de volgende ronde minstens even goed te doen (en misschien wel terug de eerste positie te verkrijgen). We begonnen te brainstormen over wat we konden doen om ons marktaandeel terug te optimaliseren. Na enkele minuten werden we onderbroken, er werd ons meegedeeld waneer en waar we ons business plan moesten verdedigen.
Wij kozen ervoor om onze general manager, product manager en communication manager (mezelf) deze taak te geven. Om 10u werden we verwacht in de grote vergaderzaal. Onze general manager stelde het business plan kort voor en daarna werd overgegaan tot de vragenronde. Want aan de hand van deze presentatie werd namelijk extra budget uitgedeeld. Er werden ons enkele vragen gesteld in verband met toekomstperspectieven en daarna konden we terug onze teamleden opzoeken. De beslissingen voor deze ronde werden genomen en al vlug konden we aanschuiven voor de lunch.
Ronde 7
Na de lunch begon een nieuwe ronde. En zoals bij elk begin van een nieuwe ronde, kregen we het verslag van de vorige ronde (deze morgen) terug. Dit bleek niet zo goed te zijn. We hadden opnieuw heel wat marktaandeel verloren. En ook ons nieuw product bleek het niet meer zo goed te doen als verwacht. We bevonden ons al op de derde plaats. Het werd dus tijd om een nieuwe strategie te bedenken. Iedereen was het erover eens dat er drastische beslissingen moesten genomen worden. We gingen allemaal samen zitten en bespraken wat we konden doen om terug dichter bij de eerste positie te komen.
Er werd ons ondertussen ook goed nieuws gebracht. Onze presentatie deze morgen leverde ons een extra 6000 K$ op. Met dit extra budget in het achterhoofd namen we nieuwe beslissingen. We besloten om ons te focussen op de merken die heel goed verkopen en eventueel minder goede merken te elimineren. Daarnaast kregen we nog een extra opdracht. De teamleden die deze morgen niet hadden deelgenomen aan de presentatie werden deze namiddag verwacht bij de lectoren. Zij bespraken het verloop van het project en ook de werking van het team. Ook dit gesprek kon ons weer extra budget opleveren. En ditmaal werd ons opnieuw het maximum (2000 K$) toegekend.
Dit extra budget wordt ingecalculeerd in volgende periode. Omstreeks 16u werden de laatste beslissingen genomen en ingevoerd. Het wordt nu uitkijken naar het volgend verslag om te zien of de genomen beslissingen hun vruchten afwerpen en welke positie we zullen bekleden. Spannend…
Na een ontspannende maar bewogen dag gisteren konden we vandaag onze volgende etappe in dit avontuur startten. Vanmorgen werden we eerst op de hoogte gebracht van het programma en volgde een algemene briefing over de beslissingsrondes. Allereerst stond er een klein testje gepland. Dit testje bestond uit 12 multiple-choice vragen. Na een kwartiertje was iedereen ermee klaar. Daarna konden we overgaan tot ronde 6. Onmiddellijk vertrok ik samen met een teamlid naar het computerlokaal om de bestanden up te loaden. Dit is zowat bijna een ritueel geworden.
Terug in het klaslokaal kregen we het verslag van de vorige ronde. Hieruit bleek dat we het nog altijd goed deden, maar dat we van onze troon (als eerste) waren gestoten. Maar niet getreurd, we waren vastberaden om het de volgende ronde minstens even goed te doen (en misschien wel terug de eerste positie te verkrijgen). We begonnen te brainstormen over wat we konden doen om ons marktaandeel terug te optimaliseren. Na enkele minuten werden we onderbroken, er werd ons meegedeeld waneer en waar we ons business plan moesten verdedigen.
Wij kozen ervoor om onze general manager, product manager en communication manager (mezelf) deze taak te geven. Om 10u werden we verwacht in de grote vergaderzaal. Onze general manager stelde het business plan kort voor en daarna werd overgegaan tot de vragenronde. Want aan de hand van deze presentatie werd namelijk extra budget uitgedeeld. Er werden ons enkele vragen gesteld in verband met toekomstperspectieven en daarna konden we terug onze teamleden opzoeken. De beslissingen voor deze ronde werden genomen en al vlug konden we aanschuiven voor de lunch.
Ronde 7
Na de lunch begon een nieuwe ronde. En zoals bij elk begin van een nieuwe ronde, kregen we het verslag van de vorige ronde (deze morgen) terug. Dit bleek niet zo goed te zijn. We hadden opnieuw heel wat marktaandeel verloren. En ook ons nieuw product bleek het niet meer zo goed te doen als verwacht. We bevonden ons al op de derde plaats. Het werd dus tijd om een nieuwe strategie te bedenken. Iedereen was het erover eens dat er drastische beslissingen moesten genomen worden. We gingen allemaal samen zitten en bespraken wat we konden doen om terug dichter bij de eerste positie te komen.
Er werd ons ondertussen ook goed nieuws gebracht. Onze presentatie deze morgen leverde ons een extra 6000 K$ op. Met dit extra budget in het achterhoofd namen we nieuwe beslissingen. We besloten om ons te focussen op de merken die heel goed verkopen en eventueel minder goede merken te elimineren. Daarnaast kregen we nog een extra opdracht. De teamleden die deze morgen niet hadden deelgenomen aan de presentatie werden deze namiddag verwacht bij de lectoren. Zij bespraken het verloop van het project en ook de werking van het team. Ook dit gesprek kon ons weer extra budget opleveren. En ditmaal werd ons opnieuw het maximum (2000 K$) toegekend.
Dit extra budget wordt ingecalculeerd in volgende periode. Omstreeks 16u werden de laatste beslissingen genomen en ingevoerd. Het wordt nu uitkijken naar het volgend verslag om te zien of de genomen beslissingen hun vruchten afwerpen en welke positie we zullen bekleden. Spannend…
Op IP naar Brugge (V)
In de haven van Zeebrugge gonst het van de economische activiteit. Geen wonder dat uitgerekend die plek wordt uitgekozen om buitenlandse studenten marketing een rondleiding te geven. Julie Vanlerberghe is één van de deelnemende "Brugse" studenten. Vandaag vertelt zij haar verhaal van het IP.
De zevende dag was een rustdag, en zo ook bij het IP. Dinsdag gingen we naar de Belgische kust, weliswaar niet om uit te rusten, maar er stonden deze keer geen spelrondes op het programma.
Rond 9u45 was iedereen erin geslaagd een plaatsje op de bus te veroveren. Dus mits enige vertraging konden we richting Zeebrugge vertrekken. Onze eerste stop was MBZ (maatschappij van de Brugse zeevaartinrichting). MBZ is een autonoom havenbedrijf dat verantwoordelijk is voor de promotie, exploitatie en de uitbouw van de haven van Zeebrugge. Na een kort verwelkomingwoord kregen we een boeiende film te zien. Hierin kwamen verschillende aspecten aan bod, één hiervan was hoe de haven is uitgegroeid tot een belangrijk knooppunt binnen Europa. Een ander aspect dat werd benadrukt is dat de haven nooit een afgewerkt gegeven is en hoe snel het evolueert naargelang de economische , ecologische en maatschappelijke omstandigheden. Één conclusie: de haven is continu in werking en slaapt nooit!
Na de film werden we in twee groepen verdeeld en kregen we een gids toegewezen. Zij ging ons dan ook later op de bus begeleiden doorheen het havengebied. Vooraleer we onze rondrit startten, konden we nog eens een blik werpen op een luchtfoto van de haven zodat we een beter zicht kregen op de complete structuur van de Zeebrugse haven. Nu waren we klaar om te vertrekken en we stapten met hoge verwachtingen de bus op. De rondrit voerde ons in eerste instantie naar een uitzichtpunt op de ingang van de vaargeul. Hier konden we – uit veiligheidsoverwegingen – niet uit de bus stappen. Daarna vervolgden we onze tocht langs de visveiling , hier lagen ook enkele vissersboten voor anker. Ook konden we even een blik werpen op het gigantische wagenpark. Later passeerden we dan de Zeebrugse marinebasis, die bekend staat voor zijn hoogtechnologische mijnenvegers. Even later konden we de bus verlaten om even de benen te strekken en we kregen meteen een prachtig uitzicht op het deel van de haven dat verantwoordelijk is voor het laden en lossen van vrachtschepen. Jammer genoeg bevonden er zich op dit moment geen schepen, waardoor we het dus niet in praktijk konden waarnemen. We keerden terug via de historische haven en Zeebrugge dorp. Met het einde van de tour zat ook onze voormiddag erop.
Nu konden we verder ….richting Oostende….
Na een klein halfuurtje rijden kwamen we aan in Oostende. Hier hadden we niet bepaald een opdracht We mochten dus de namiddag naar eigen goeddunken invullen.
De Kapellestraat van Oostende is onlangs door het Nieuwsblad verkozen tot beste winkelstraat van Vlaanderen, wat velen ertoe aanzette om er een namiddagje shoppen van te maken. Anderen gingen ergens een gezellig plekje opzoeken om een hapje te eten en nog anderen stapten eens binnen in een lunapark. Zo kon iedereen zijn middag mooi opvullen en zelf beslissen wanneer hij/zij naar huis ging. ’s Avonds stond er niets meer op het programma gepland. Zo’n avond relatieve rust was meer dan welkom na een zeer interessante en informatieve voormiddag en een welverdiende ontspannende namiddag.
De zevende dag was een rustdag, en zo ook bij het IP. Dinsdag gingen we naar de Belgische kust, weliswaar niet om uit te rusten, maar er stonden deze keer geen spelrondes op het programma.
Rond 9u45 was iedereen erin geslaagd een plaatsje op de bus te veroveren. Dus mits enige vertraging konden we richting Zeebrugge vertrekken. Onze eerste stop was MBZ (maatschappij van de Brugse zeevaartinrichting). MBZ is een autonoom havenbedrijf dat verantwoordelijk is voor de promotie, exploitatie en de uitbouw van de haven van Zeebrugge. Na een kort verwelkomingwoord kregen we een boeiende film te zien. Hierin kwamen verschillende aspecten aan bod, één hiervan was hoe de haven is uitgegroeid tot een belangrijk knooppunt binnen Europa. Een ander aspect dat werd benadrukt is dat de haven nooit een afgewerkt gegeven is en hoe snel het evolueert naargelang de economische , ecologische en maatschappelijke omstandigheden. Één conclusie: de haven is continu in werking en slaapt nooit!
Na de film werden we in twee groepen verdeeld en kregen we een gids toegewezen. Zij ging ons dan ook later op de bus begeleiden doorheen het havengebied. Vooraleer we onze rondrit startten, konden we nog eens een blik werpen op een luchtfoto van de haven zodat we een beter zicht kregen op de complete structuur van de Zeebrugse haven. Nu waren we klaar om te vertrekken en we stapten met hoge verwachtingen de bus op. De rondrit voerde ons in eerste instantie naar een uitzichtpunt op de ingang van de vaargeul. Hier konden we – uit veiligheidsoverwegingen – niet uit de bus stappen. Daarna vervolgden we onze tocht langs de visveiling , hier lagen ook enkele vissersboten voor anker. Ook konden we even een blik werpen op het gigantische wagenpark. Later passeerden we dan de Zeebrugse marinebasis, die bekend staat voor zijn hoogtechnologische mijnenvegers. Even later konden we de bus verlaten om even de benen te strekken en we kregen meteen een prachtig uitzicht op het deel van de haven dat verantwoordelijk is voor het laden en lossen van vrachtschepen. Jammer genoeg bevonden er zich op dit moment geen schepen, waardoor we het dus niet in praktijk konden waarnemen. We keerden terug via de historische haven en Zeebrugge dorp. Met het einde van de tour zat ook onze voormiddag erop.
Nu konden we verder ….richting Oostende….
Na een klein halfuurtje rijden kwamen we aan in Oostende. Hier hadden we niet bepaald een opdracht We mochten dus de namiddag naar eigen goeddunken invullen.
De Kapellestraat van Oostende is onlangs door het Nieuwsblad verkozen tot beste winkelstraat van Vlaanderen, wat velen ertoe aanzette om er een namiddagje shoppen van te maken. Anderen gingen ergens een gezellig plekje opzoeken om een hapje te eten en nog anderen stapten eens binnen in een lunapark. Zo kon iedereen zijn middag mooi opvullen en zelf beslissen wanneer hij/zij naar huis ging. ’s Avonds stond er niets meer op het programma gepland. Zo’n avond relatieve rust was meer dan welkom na een zeer interessante en informatieve voormiddag en een welverdiende ontspannende namiddag.
woensdag 12 maart 2008
Op IP in Brugge (IV)
Caroline Geers, één van de Brugse marketingstudenten van het lopende IP, laat ons even achter de schermen kijken van team "Red A". De andere bijdragen over het IP lees je hier.
Gedurende een tiental dagen samenwerken met mensen die je nog nooit hebt gezien, is niet simpel. Je weet dan ook niet op voorhand welke vaardigheden elk teamlid heeft. In het begin is het altijd zoeken naar een weg om goed te kunnen samenwerken en elkaar aan te vullen. Om de moeilijkheidsgraad nog ietsje hoger te leggen dan tijdens een gewoon groepswerk, werd van ons verwacht om tien dagen in het Engels te communiceren.
Zeven studenten uit verschillende Europese landen werden tot één team samengesmolten. Ons team werd gedoopt tot ‘Red A’. In het kader van internationalisering is het belangrijk om te participeren met verscheidene culturen om een geheel te bereiken op professioneel vlak. We hebben geleerd om het onderwerp marketing vanuit andere standpunten te bekijken. Op die manier werd het voor mij ook duidelijk hoe andere Europese scholen met marketing omgaan en op welke vaardigheden zij zich concentreren.
Red A
Het marketingspel bestaat uit twee markten, de rode en de groene markt. Ons team is een pion op de rode markt en kreeg de letter ‘A’; daaruit volgde de naam ‘Red A’. Voor ons team is het belangrijk dat we steeds met elkaar overleggen en proberen op een zo goed mogelijke manier samen te werken. Op die manier kunnen we in optimale omstandigheden het spel voltooien en heel wat pret beleven.
Derde ronde
Omwille van de feestjes die hebben plaatsgevonden de avond voordien, begon de derde dag vrij moeizaam. Toen iedereen gearriveerd was op de juiste plaats, kon de uitlegsessie van start gaan. Zoals elke ochtend was er eerst een algemene briefing van de komende beslissingsronde en de eventuele teambuilding activiteit. We kregen als opdracht enkele beslissingen te nemen omtrent onze abstracte producten, SAMA en SALT genaamd. Aan de hand van deze beslissingen konden we meer of minder verkopen op de markt waarop deze producten gelanceerd werden. Toch is het zeker niet evident beslissingen te nemen over een ongekend product. In de voorgaande rondes deed ons team het niet slecht. We hadden voorspeld in het midden tussen de verschillende concurrenten te eindigen en konden deze voorspelling ook waarmaken.
Stadsverkenning
Na de moeilijke beslissingen in de ochtend, kregen we een nieuwe missie die we moesten voltooien in enkele uren. We kregen een rode map overhandigd met waardevolle informatie om de stad Brugge te verkennen en enkele vragen te beantwoorden. Per team moest de beschreven route worden afgelegd. Tijdens deze route was het mogelijk om enkele Brugse bezienswaardigheden te bezichtigen en te bezoeken. De lectoren hadden een toegangspasje voor enkele musea voorzien. De eerste vragen waren vrij simpel. Naarmate de wandeling vorderde werd het moeilijker en moeilijker om ons te concentreren. Het was een vrij lange tocht en we hadden het een beetje onderschat. De vraag op de Vismarkt mocht natuurlijk niet ontbreken uit de lijst. We moesten het aantal pilaren tellen waaruit de Vismarkt bestond. Gelukkig kregen we hulp van een bekende waarvan ik de identiteit niet zal onthullen. Ons antwoord werd uiteindelijk 126. Na het oplossen van de laatste vraag waren we allemaal doodop en besloten we om even uit te blazen in Bauhaus met een frisse pint…
Ik vond het IP – tot nu toe – een fantastisch initiatief. Het is ongelooflijk hoeveel je kunt leren van studenten die net hetzelfde traject gekozen hebben in een andere, buitenlandse school. Ik ben trots dat ik de mogelijkheid gekregen heb om hieraan deel te nemen en heb er zeker en vast geen spijt van. Meneer Lefebvre en zijn ‘crew’ hebben goed werk geleverd om dit complete programma op poten te zetten. Chapeau!
Gedurende een tiental dagen samenwerken met mensen die je nog nooit hebt gezien, is niet simpel. Je weet dan ook niet op voorhand welke vaardigheden elk teamlid heeft. In het begin is het altijd zoeken naar een weg om goed te kunnen samenwerken en elkaar aan te vullen. Om de moeilijkheidsgraad nog ietsje hoger te leggen dan tijdens een gewoon groepswerk, werd van ons verwacht om tien dagen in het Engels te communiceren.
Zeven studenten uit verschillende Europese landen werden tot één team samengesmolten. Ons team werd gedoopt tot ‘Red A’. In het kader van internationalisering is het belangrijk om te participeren met verscheidene culturen om een geheel te bereiken op professioneel vlak. We hebben geleerd om het onderwerp marketing vanuit andere standpunten te bekijken. Op die manier werd het voor mij ook duidelijk hoe andere Europese scholen met marketing omgaan en op welke vaardigheden zij zich concentreren.
Red A
Het marketingspel bestaat uit twee markten, de rode en de groene markt. Ons team is een pion op de rode markt en kreeg de letter ‘A’; daaruit volgde de naam ‘Red A’. Voor ons team is het belangrijk dat we steeds met elkaar overleggen en proberen op een zo goed mogelijke manier samen te werken. Op die manier kunnen we in optimale omstandigheden het spel voltooien en heel wat pret beleven.
Derde ronde
Omwille van de feestjes die hebben plaatsgevonden de avond voordien, begon de derde dag vrij moeizaam. Toen iedereen gearriveerd was op de juiste plaats, kon de uitlegsessie van start gaan. Zoals elke ochtend was er eerst een algemene briefing van de komende beslissingsronde en de eventuele teambuilding activiteit. We kregen als opdracht enkele beslissingen te nemen omtrent onze abstracte producten, SAMA en SALT genaamd. Aan de hand van deze beslissingen konden we meer of minder verkopen op de markt waarop deze producten gelanceerd werden. Toch is het zeker niet evident beslissingen te nemen over een ongekend product. In de voorgaande rondes deed ons team het niet slecht. We hadden voorspeld in het midden tussen de verschillende concurrenten te eindigen en konden deze voorspelling ook waarmaken.
Stadsverkenning
Na de moeilijke beslissingen in de ochtend, kregen we een nieuwe missie die we moesten voltooien in enkele uren. We kregen een rode map overhandigd met waardevolle informatie om de stad Brugge te verkennen en enkele vragen te beantwoorden. Per team moest de beschreven route worden afgelegd. Tijdens deze route was het mogelijk om enkele Brugse bezienswaardigheden te bezichtigen en te bezoeken. De lectoren hadden een toegangspasje voor enkele musea voorzien. De eerste vragen waren vrij simpel. Naarmate de wandeling vorderde werd het moeilijker en moeilijker om ons te concentreren. Het was een vrij lange tocht en we hadden het een beetje onderschat. De vraag op de Vismarkt mocht natuurlijk niet ontbreken uit de lijst. We moesten het aantal pilaren tellen waaruit de Vismarkt bestond. Gelukkig kregen we hulp van een bekende waarvan ik de identiteit niet zal onthullen. Ons antwoord werd uiteindelijk 126. Na het oplossen van de laatste vraag waren we allemaal doodop en besloten we om even uit te blazen in Bauhaus met een frisse pint…
Ik vond het IP – tot nu toe – een fantastisch initiatief. Het is ongelooflijk hoeveel je kunt leren van studenten die net hetzelfde traject gekozen hebben in een andere, buitenlandse school. Ik ben trots dat ik de mogelijkheid gekregen heb om hieraan deel te nemen en heb er zeker en vast geen spijt van. Meneer Lefebvre en zijn ‘crew’ hebben goed werk geleverd om dit complete programma op poten te zetten. Chapeau!
Op IP in Brugge (III)
De boog kan niet altijd gespannen staan. Na momenten van heroïsche inspanning is het tijd om op ontdekking te gaan in de Belgische hoofdstad. Studente Amira Kettary vertelt (Voor de andere verslagjes van het IP van marketing: klik hier)Het is zondagmorgen om 9u40, wanneer alle deelnemende studenten arriveren in het Brugse station. Daar hebben we met z’n allen afgesproken, want we gaan die dag naar Brussel. Wat we daar precies zullen doen, is bij aanvang nog niet duidelijk. Pas wanneer iedereen gearriveerd is, nemen de lectoren iedereen per school apart om de opdracht mee te delen. Zo vertelt de lector uit Geel ons dat wij in Brussel vrij mogen rondlopen per school. Het is de bedoeling dat wij daar een uitgestippelde route volgen en aan de hand hiervan een aantal vragen oplossen.
Het is dan ook voor iedereen een verademing om na vier dagen eindelijk eens even weer in zijn of haar eigen taal te kunnen spreken. Velen onder ons hebben het voortdurend in het Engels spreken behoorlijk onderschat.
Nadat de opdracht werd opgegeven en de nodige plannen en Go-Passen werden verdeeld, lopen we met z’n allen richting perron. Om 9u58 vertrekt de trein richting Brussel Centraal, om daar om 11u te arriveren. Van zodra we in Brussel Centraal zijn aankomen, stappen wij – de “Bruggelingen” – als eersten uit. Hoewel we met 10 deelnemen aan dit IP, zijn we maar met 6 die vandaag meegaan. Wegens ziekte of om familiale redenen hebben een aantal mensen forfait moeten geven.
Eens we uit het station zijn, nemen we onze uitgestippelde route bij de hand, en beginnen we aan de toer rond Brussel. Eerst gaan we richting Kunstberg, waar we op de top zicht hebben op de toren van het stadhuis. Daarna trekken we naar het Park van Brussel, nabij het Koninklijk Paleis. In de buurt staan een aantal prachtige gebouwen, die we met z’n allen bekijken. Na al dit moois trekken we richting Le Place du Grand Sablon. Hier zijn we aangekomen in een ietwat chiquere buurt van Brussel, waar we meerdere antiek- en boekenwinkels vinden. Aangezien het op dat moment net middag is, besluiten we om in Le Grain Du Sable, ofwel De Zandkorrel, een lekkere snack te eten. Het is ook het ideale moment om enkele van de vraagjes van onze vragenlijst op te lossen.
Na onze heerlijke maaltijd, hernamen we onze route, en trokken we richting Le Place du Petit Sablon. Daar vinden we een mooie tuin, met een aantal prachtige fonteinen. Daarna gingen we richting Justitiepaleis, dat zich slechts op een aantal minuutjes van Le Place du Petit Sablon bevind. Op het Poelaertplein, waar het Justitiepaleis gelegen is, nemen we de gratis lift naar het lager gelegen gedeelte van Brussel. Dit zogenaamde lagergelegen gedeelte is ook wel beter bekend als de Marollen. Daar vinden we een aantal kleine winkeltjes en cafeetjes, waar we foto’s van nemen. Eén van onze opdrachten bestond er uit om een aantal winkeltjes te fotograferen, en de etalages te beschrijven.
Aangezien we op dat moment bijna klaar waren met de opdracht, hebben we besloten om een detour te doen en zelf onze eigen weg te kiezen in Brussel. Bijna iedereen van onze groep is al eerder in Brussel geweest, en we kenden dus onze weg al een beetje. Eens we uit de Marollen waren, zijn we richting Grote Markt getrokken, waar we onze laatste vraag beantwoord hebben. Daarna zijn we nog door enkele straatjes getrokken en hebben we met z’n allen nog iets gedronken om de dag af te sluiten. Omstreeks een uur of drie zijn we dan naar het Centraal station vertrokken, om dan om vier uur terug in Brugge te zijn.
Het was een zeer leuke dag, waarop we elkaar – en Brussel – op een andere, maar zeer aangename manier hebben leren kennen.
maandag 10 maart 2008
Op IP in Brugge
Zoals we eerder al schreven: voor de 20ste keer neemt onze afdeling marketing deel aan een Europees Intensive Program. Plaats delict is deze keer ons eigen departement Simon Stevin. Vandaag lees je een eerste verslag van Amaury de Séjournet de Rameignies, één van onze deelnemende marketingstudenten.Op woensdag 5 maart 2008 zijn alle studenten, die deelnemen aan het MarkSim IP aangekomen. Dit IP of Intensive Program staat in het teken van een marketingsimulatie. Gedurende de 12 dagen van IP zullen we met elkaar concurreren in internationale groepen en in twee verschillende industrieën.
In de MarkStrat-wereld zijn er 10 bedrijven die worden beheerd door groepen van 7 studenten. In elke groep is er telkens 1 student per deelnemende hogeschool. Er zijn 10 studenten uit Brugge, 10 uit Geel, 10 uit Hongarije, 2 maal 10 studenten uit Frankrijk en 2 maal 10 studenten uit Finland. Dit jaar wordt het Marketing IP in Brugge georganiseerd door de Hogeschool West-Vlaanderen, departement Simon Stevin.
De werkelijke start
De volgende dag is het IP werkelijk van start gegaan. Iedereen heeft kennis kunnen maken met zijn internationale teamleden. Wat later werden wij verwelkomd door de heer Luc Lefebvre, mevrouw Isabel Uitdebroeck en mevrouw Siglinde Masselis. Zij gaven ons uitleg over het IP en gaven ons een cadeauzak met daarin een stadsplan, het programma voor de 12 komende dagen en een gids “Wegwijs door Brugge”, die geschreven werd door de studenten van 2 marketing (in deze gids kan men onder ander vinden waar men kan uitgaan).
Na een korte pauze hebben de studenten van de verscheidene hogescholen een presentatie gegeven waarin zij elkaar en hun land voorstelden.De laatste presentatie werd gebracht door de studenten van HOWEST. Die presentatie zullen alle studenten zich nog lang herinneren. Het was nu eenmaal een niet alledaagse presentatie, die op een originele manier naar voor gebracht werd.
MarkStrat Online en Europees aperitief
Na de welverdiende middagpauze werden wij onderworpen aan een korte test (om te testen als wij de 120 blz. lange handleiding wel degelijk gelezen hadden). Slechts daarna konden wij uiteindelijk kennismaken met het softwareprogramma “MarkStrat Online” waarmee de marketing simulatie tot leven zal komen.
Het laatste evenement van de dag voorzien was (én het was ook het belangrijkste dat voorzien was die dag), het Europees aperitief. Aan de deelnemers werd gevraagd dat ze de specialiteit(en) van hun land zouden meebrengen. Ieder land had een en ander lekkers meegebracht, alsook een bepaalde hoeveelheid traditionele drank.Onze Belgische stand had waarschijnlijk het grootste succes met zijn “Brugse Zot”, “Jupiler”, “Kriek” en een aantal verschillende soorten jenever.Het werd een onvergetelijke afsluiter van de dag …
Internationaal contact
Ik wil nog even ingaan op een laatste vraag die jullie zich ongetwijfeld stellen: hoe verloopt het contact met de verschillende nationaliteiten?Wel, eigenlijk moet ik zeggen dat het in het begin wel wat zoeken is. Men moet het namelijk gewoon worden om werkelijk Engels te praten, hier en daar komt er nog wel een woordje Fins, Frans, Hongaars en Nederlands voor. Maar uiteindelijk verstaat iedereen elkaar goed (genoeg) en dit is nu eenmaal het doel van communicatie!
Dit is nog maar het begin van 12 (hopelijk even) boeiende dagen. Kom morgen zeker terug om het verder verloop van het IP op de voet te volgen.
donderdag 14 februari 2008
Onder de Spaanse zon (XIV)
Matthieu Deram stelt in Spanje vast dat er niet alleen soorten studenten, maar ook soorten examens zijn. Hij geeft ons in het volgende stukje een overzicht.
zaterdag 2 februari 2008
Mevrouw Masselis heeft ons onlangs duidelijk gemaakt dat er een verscheidenheid aan soort studenten zijn, er zijn echter ook soorten examens. de leerkrachten hebben in de 21ste eeuw een tientallen manieren om hun examens op te stellen. Alhier wat voorbeeldjes van de manieren, de een al wat “leuker” dan de andere.
Open vragen: Dit is waarschijnlijk de meest voorkomende soort van examens hoewel ze meer en meer gecombineerd worden met multiple choice vragen.
Meerkeuzevragen:
· De normale versie: er worden géén punten afgetrokken voor foute antwoorden
· De giscorrectie-versie: er worden wel punten afgetrokken voor foute antwoorden
· De zekerheden-versie (komt gelukkig zelden voor): per vraag moet je je zekerheid invullen. Van heel zeker tot heel onzeker. De punten variëren naarmate de zekerheid. Een goed antwoord met een hoge zekerheid is meer punten waard dan een goed antwoord met weinig zekerheid. Maar bij een slecht antwoord met een hoge zekerheid worden er meer punten afgetrokken dan bij een lage zekerheid.
Praktijkexamen: komt véél voor in bepaalde richtingen. Het examen bestaat eruit een oefening op te lossen, een object te vervaardigen, … mooi voorbeeld is het rijexamen.
Gecombineerde examens: een combinatie van meerdere soorten.
Soms worden er minimumscores aan een deel of het volledige examen verbonden. Een voorbeeldje hiervan is mijn laatste examen. Op het meerkeuze stuk moest je minimum de helft van de vragen +1 juist beantwoorden voordat de leerkracht het 2de beoordeelde en op dat deel moest je dan op alle 4 de vragen een minimum van punten halen. Zoniet: gebuisd. Laten we zeggen dat je met redelijk wat stress aan dat examen begint. Ook heb ik al examens voor mijn neus gekregen waar je minimum 80% moest halen. 79.5% was namelijk een herexamen.
Nu maar hopen dat de lectoren hier geen inspiratie uithalen maar liever hun eigen mening, ervaringen en misschien zelfs hun systeem uit de doeken doen.
zaterdag 2 februari 2008
Mevrouw Masselis heeft ons onlangs duidelijk gemaakt dat er een verscheidenheid aan soort studenten zijn, er zijn echter ook soorten examens. de leerkrachten hebben in de 21ste eeuw een tientallen manieren om hun examens op te stellen. Alhier wat voorbeeldjes van de manieren, de een al wat “leuker” dan de andere.
Open vragen: Dit is waarschijnlijk de meest voorkomende soort van examens hoewel ze meer en meer gecombineerd worden met multiple choice vragen.
Meerkeuzevragen:
· De normale versie: er worden géén punten afgetrokken voor foute antwoorden
· De giscorrectie-versie: er worden wel punten afgetrokken voor foute antwoorden
· De zekerheden-versie (komt gelukkig zelden voor): per vraag moet je je zekerheid invullen. Van heel zeker tot heel onzeker. De punten variëren naarmate de zekerheid. Een goed antwoord met een hoge zekerheid is meer punten waard dan een goed antwoord met weinig zekerheid. Maar bij een slecht antwoord met een hoge zekerheid worden er meer punten afgetrokken dan bij een lage zekerheid.
Praktijkexamen: komt véél voor in bepaalde richtingen. Het examen bestaat eruit een oefening op te lossen, een object te vervaardigen, … mooi voorbeeld is het rijexamen.
Gecombineerde examens: een combinatie van meerdere soorten.
Soms worden er minimumscores aan een deel of het volledige examen verbonden. Een voorbeeldje hiervan is mijn laatste examen. Op het meerkeuze stuk moest je minimum de helft van de vragen +1 juist beantwoorden voordat de leerkracht het 2de beoordeelde en op dat deel moest je dan op alle 4 de vragen een minimum van punten halen. Zoniet: gebuisd. Laten we zeggen dat je met redelijk wat stress aan dat examen begint. Ook heb ik al examens voor mijn neus gekregen waar je minimum 80% moest halen. 79.5% was namelijk een herexamen.
Nu maar hopen dat de lectoren hier geen inspiratie uithalen maar liever hun eigen mening, ervaringen en misschien zelfs hun systeem uit de doeken doen.
dinsdag 12 februari 2008
Onder de Spaanse zon (XIII)
Ook in Spanje kennen ze examens. Matthieu Deram, die in León marketing studeert, kan ervan meespreken (zijn andere stukjes lees je hier).
woensdag 30 januari 2008
Ook hier is het van dat! De Examens zijn begonnen... en dat brengt natuurlijk de nodige frustraties en stress met zich mee. Zeker als je collega-studenten thuis er net hun laatste hebben afgerond. Hier alvast een klein overzicht over hoe de examens voor een Erasmus-student aanvoelen.
Voor mij was de aanloop naar de examens behoorlijk druk, de laatste week had ik nog 3 presentaties te doen en nog wat werkjes in te geven. Véél tijd om te beginnen blokken had ik dus niet. Eenmaal de laatste lesdag erop zat, begon mijn studieritueel. Zoals iedereen heb ik mijn eigen methode en ritme om te studeren. Sommigen vinden die van mij wat raar anderen dan weer niet.
’s Morgens voor 12u zal je geen tot weinig activiteit bemerken bij mij. Tenzij misschien wat gesnurk. Rond de middag dan maar op het gemakje opstaan en er wat wakker worden, mailtjes checken, wat eten, … Eenmaal de hersenactiviteit op een normaal niveau komt, begin ik er dan maar aan. Een uurtje studeren, half uurtje pauze en zo herhalen tot we het doel van de dag bereikt hebben.
Studeren in een andere taal is niet altijd even simpel. In een ver verleden heb ik nog 75% van mijn lessen in het Engels gekregen, dus dat valt al bij al mee. Maar Spaans is toch net ietsje moeilijker, vooral als je de taal niet volledig beheerst. Je verstaat niet alles wat wordt uitgelegd of je verstaat het misschien verkeerd, het tempo waarmee je studeert in je moedertaal wordt vertraagd en de Dikke Van Dale wordt je beste vriend. Ook het examen zelf wordt er wat moeilijker op, zeker als het meerkeuze vragen zijn, want daar wordt soms wat met de woorden gespeeld.
Naarmate het examen dichter komt, stijgt de stress en wordt de cursus in een steeds hoger tempo erdoor gejaagd. Stress kan echter een positieve invloed hebben, zolang het maar met mate is. Er bestaat dus zoiets als optimale stress. Eens het stressniveau te hoog wordt, heeft hij een negatieve werking. Wie meer wil weten over stress en dergelijke moet maar eens een cursus psychologie ter hand nemen of de volgende link bekijken (http://www.guidetopsychology.com/stress.htm).
Met de woordenboeken in de hand, ga je dan maar naar het examen. Je weet niet goed wat te verwachten van het examen dat voor je ligt, tot de verlossende woordjes eraan komen: “jullie mogen NU beginnen”. Je draait je blad om en laat je volledig gaan, met de hoop op een goede afloop. Sommige leerkrachten kunnen die hoop al snel in de grond boren. Ze hebben daar genoeg manieren voor. Een inleidend verhaaltje over “Hamlet” en “Shakespeare” op een examen van bedrijfspolitiek kan je aardig in de war brengen!
woensdag 30 januari 2008
Ook hier is het van dat! De Examens zijn begonnen... en dat brengt natuurlijk de nodige frustraties en stress met zich mee. Zeker als je collega-studenten thuis er net hun laatste hebben afgerond. Hier alvast een klein overzicht over hoe de examens voor een Erasmus-student aanvoelen.
Voor mij was de aanloop naar de examens behoorlijk druk, de laatste week had ik nog 3 presentaties te doen en nog wat werkjes in te geven. Véél tijd om te beginnen blokken had ik dus niet. Eenmaal de laatste lesdag erop zat, begon mijn studieritueel. Zoals iedereen heb ik mijn eigen methode en ritme om te studeren. Sommigen vinden die van mij wat raar anderen dan weer niet.
’s Morgens voor 12u zal je geen tot weinig activiteit bemerken bij mij. Tenzij misschien wat gesnurk. Rond de middag dan maar op het gemakje opstaan en er wat wakker worden, mailtjes checken, wat eten, … Eenmaal de hersenactiviteit op een normaal niveau komt, begin ik er dan maar aan. Een uurtje studeren, half uurtje pauze en zo herhalen tot we het doel van de dag bereikt hebben.
Studeren in een andere taal is niet altijd even simpel. In een ver verleden heb ik nog 75% van mijn lessen in het Engels gekregen, dus dat valt al bij al mee. Maar Spaans is toch net ietsje moeilijker, vooral als je de taal niet volledig beheerst. Je verstaat niet alles wat wordt uitgelegd of je verstaat het misschien verkeerd, het tempo waarmee je studeert in je moedertaal wordt vertraagd en de Dikke Van Dale wordt je beste vriend. Ook het examen zelf wordt er wat moeilijker op, zeker als het meerkeuze vragen zijn, want daar wordt soms wat met de woorden gespeeld.
Naarmate het examen dichter komt, stijgt de stress en wordt de cursus in een steeds hoger tempo erdoor gejaagd. Stress kan echter een positieve invloed hebben, zolang het maar met mate is. Er bestaat dus zoiets als optimale stress. Eens het stressniveau te hoog wordt, heeft hij een negatieve werking. Wie meer wil weten over stress en dergelijke moet maar eens een cursus psychologie ter hand nemen of de volgende link bekijken (http://www.guidetopsychology.com/stress.htm).
Met de woordenboeken in de hand, ga je dan maar naar het examen. Je weet niet goed wat te verwachten van het examen dat voor je ligt, tot de verlossende woordjes eraan komen: “jullie mogen NU beginnen”. Je draait je blad om en laat je volledig gaan, met de hoop op een goede afloop. Sommige leerkrachten kunnen die hoop al snel in de grond boren. Ze hebben daar genoeg manieren voor. Een inleidend verhaaltje over “Hamlet” en “Shakespeare” op een examen van bedrijfspolitiek kan je aardig in de war brengen!
donderdag 24 januari 2008
Onder de Spaanse zon (XII)
Ook in Spanje moeten studenten lessen volgen, projecten afwerken en examens afleggen. Matthieu Deram (student marketing) is een bevoorrechte ooggetuige, want hij studeert momenteel aan de Universiteit van León.
Donderdag 17 januari 2008
De laatste week nadert zo langzaam aan en de lessen beginnen stilaan op hun einde te lopen. Sommige professoren moeten er nog een paar laatste hoofdstukken doorjagen, anderen hebben tijd over en laten ons wat meer tijd om te studeren. Ook de projecten lopen stilaan op het einde, met alle gevolgen vandien.
Iedereen heeft het wel al meegemaakt: De paniek komt dichterbij, de deadline staat voor de deur en er is nog zoveel werk te doen. Hier en daar is iets misgelopen of ben je iets vergeten en moet je nog vlug terug dingen opzoeken. Tot overmaat van ramp heb je een computerprobleempje en ben je deels/alles kwijt. Er zijn zoveel dingen die kunnen gebeuren bij projecten. Een wijs persoon maakt back-ups op zoveel mogelijke media! Kwestie van zeker te zijn, zullen we maar zeggen.
Wanneer eenmaal het werkje zijn einddoel bereikt heeft is er nog... de presentatie, voor velen onder ons één van de meest gevreesde momenten in een project. Met een uiterste precisie worden de dia’s gemaakt. Er mag niks verkeerd aan zijn, dit is immers het moment waarop de leerkrachten kunnen vragen stellen! Interactie kan soms een vreselijk ding zijn. Ik denk zelfs dat sommige docenten er plezier in hebben om hun studenten zo te zien afzien, hoewel ze het waarschijnlijk nooit zullen toegeven.
Dan is het moment van de waarheid daar, met knikkende knieën sta je vooraan in de klas. Al die ogen op je gericht. Alsof je geëxecuteerd zal worden door een peloton infanteristen. Nog vlug en schietgebedje en dan begin je er maar aan. Naarmate de slides de revue passeren gaan de zenuwen terug liggen. En dan is het tijd voor de vragenronde… de Spaanse Inquisitie herbeleeft zijn gloriedagen.
Als student in de marketing is dit een veelvoorkomend verhaaltje. Gelukkig heb je na een tijdje al wat ervaring met het maken van presentaties en met de voorkeuren van de leerkrachten. De vrees van voor een groep te moeten spreken, overwin je zeker en vast in de marketing. Met de steun van de medestudenten en in sommige gevallen met de tips van de docenten zelf.
Hier in Spanje heb ik ook al redelijk wat presentaties moeten doen, over het algemeen lukt dit wel, hoewel de factor van de vreemde taal zeker niet te onderschatten is. Je moet zoeken naar je woorden en je weet niet altijd de juiste uitdrukkingen. De lectoren en de andere studenten hebben wel begrip en respect voor je situatie, sommigen beweren dat het niets voor hen zou zijn. Momenteel heb ik nog 2 presentaties te gaan om me daarna vol moed in de boeken te storten. Hopelijk loopt dat goed af!
Donderdag 17 januari 2008
De laatste week nadert zo langzaam aan en de lessen beginnen stilaan op hun einde te lopen. Sommige professoren moeten er nog een paar laatste hoofdstukken doorjagen, anderen hebben tijd over en laten ons wat meer tijd om te studeren. Ook de projecten lopen stilaan op het einde, met alle gevolgen vandien.
Iedereen heeft het wel al meegemaakt: De paniek komt dichterbij, de deadline staat voor de deur en er is nog zoveel werk te doen. Hier en daar is iets misgelopen of ben je iets vergeten en moet je nog vlug terug dingen opzoeken. Tot overmaat van ramp heb je een computerprobleempje en ben je deels/alles kwijt. Er zijn zoveel dingen die kunnen gebeuren bij projecten. Een wijs persoon maakt back-ups op zoveel mogelijke media! Kwestie van zeker te zijn, zullen we maar zeggen.
Wanneer eenmaal het werkje zijn einddoel bereikt heeft is er nog... de presentatie, voor velen onder ons één van de meest gevreesde momenten in een project. Met een uiterste precisie worden de dia’s gemaakt. Er mag niks verkeerd aan zijn, dit is immers het moment waarop de leerkrachten kunnen vragen stellen! Interactie kan soms een vreselijk ding zijn. Ik denk zelfs dat sommige docenten er plezier in hebben om hun studenten zo te zien afzien, hoewel ze het waarschijnlijk nooit zullen toegeven.
Dan is het moment van de waarheid daar, met knikkende knieën sta je vooraan in de klas. Al die ogen op je gericht. Alsof je geëxecuteerd zal worden door een peloton infanteristen. Nog vlug en schietgebedje en dan begin je er maar aan. Naarmate de slides de revue passeren gaan de zenuwen terug liggen. En dan is het tijd voor de vragenronde… de Spaanse Inquisitie herbeleeft zijn gloriedagen.
Als student in de marketing is dit een veelvoorkomend verhaaltje. Gelukkig heb je na een tijdje al wat ervaring met het maken van presentaties en met de voorkeuren van de leerkrachten. De vrees van voor een groep te moeten spreken, overwin je zeker en vast in de marketing. Met de steun van de medestudenten en in sommige gevallen met de tips van de docenten zelf.
Hier in Spanje heb ik ook al redelijk wat presentaties moeten doen, over het algemeen lukt dit wel, hoewel de factor van de vreemde taal zeker niet te onderschatten is. Je moet zoeken naar je woorden en je weet niet altijd de juiste uitdrukkingen. De lectoren en de andere studenten hebben wel begrip en respect voor je situatie, sommigen beweren dat het niets voor hen zou zijn. Momenteel heb ik nog 2 presentaties te gaan om me daarna vol moed in de boeken te storten. Hopelijk loopt dat goed af!
maandag 21 januari 2008
Onder de Spaanse zon (XI)
Reizen in de eenentwintigste eeuw. Nu hij in Spanje studeert, is het voor Matthieu Deram een factor waarmee hij rekening moet houden. Vandaag vertelt hij het relaas van zijn laatste vlucht naar zijn tweede thuisland. Zijn andere stukjes lees je hier.
Maandag 7 januari 2008
De technologische vooruitgang in de 20ste eeuw heeft van reizen een waar plezier gemaakt, of het toch véél verbeterd! Vanuit Brussel staat men in 10u vliegen in New York waar men er vroeger 3 weken of meer met de boot moest varen.
Hoewel het reizen véél vlugger kan met behulp van het vliegtuig mag men het toch niet onderschatten. Klein voorbeeldje: Gisteren ben ik omstreek 11u40 vertrokken bij mij thuis richting Charleroi Airport, mooi op tijd om in te checken en nog wat te eten. Om 15u steeg de Boeing 737-800 van Ryanair op en landde omstreeks 16u55 in Valladolid (Spanje). Daar moest ik een zenuwslopende half uur wachten op mijn bagage waardoor ik mijn bus naar León van 17u15 gemist heb (hoewel ik betwijfel dat hij er ooit was).
Op de internetsite van de busdienst stond vermeld dat de volgende bus pas om 22u15 was. Het werd dus een lange namiddag op het vliegveld. Uit een vorige ervaring wist ik dat het mogelijk was dat er ook een bus was rond 20u15, hoewel niet vermeld op de site. Een ouder koppel was ook aan het wachten op dezelfde bus en had tickets voor de bus van 20u05. Een graantje hoop in het wachten. Na 3u me bezighouden met kleine domme dingen in het vliegveld kwam de bus dan eindelijk aan omstreeks 20u40.
Na een rit van een kleine 2u was ik dan eindelijk aangekomen in het busstation van León tegen 22u15. Om me wat geld uit te sparen en nog wat fysieke oefening te doen ben ik te voet naar mijn kot gewandeld (met een kleine 25kg bagage) om uiteindelijk om 22.50 uitgeput in mijn kamer binnen te vallen. Dus iets meer dan 11u na mijn vertrek thuis in België ben ik op mijn bestemming aangekomen.
Reizen is kan dus nog altijd een ware marteling zijn, zeker als ge op het openbaar vervoer moet rekenen. Zij hebben soms de neiging te laat te zijn, niet alleen in België! Want als je het mij vraagt zijn de Belgische vervoersdiensten nog redelijk in orde (hoewel ze ook hun momentjes hebben). Vlug nog een kleine tip voor wie op reis vertrekt: neem een boek of iets anders waar je je lang mee kan bezighouden...
zondag 20 januari 2008
Onder de Spaanse zon (X)
Matthieu Deram (student marketing) studeert een jaartje aan de Universiteit van León (Spanje). Tijdens de kerstvakantie was hij nog eens in België. De andere stukjes van Matthieu vind je hier.
Zondag 6 januari 2008
De kerstvakantie is net afgelopen en ik ben net terug in Spanje. De vakantie in België op zich was zeker geslaagd. Het weerzien van de vrienden, familiefeestjes, een concert, de overgang van oud naar nieuw vieren, … wat kan je nog meer vragen?
Op woensdag 19 december ben ik vertrokken richting België en omstreeks 22u30 ben ik in Brugge aangekomen, net te laat voor de infoavond internationalisering dus. Eerst wat tijd doorgebracht met mijn vriendin om dan effectief naar huis te gaan. Wat doet het deugd om na een lange tijd nog eens in je eigen grote en warme bed te kunnen liggen, een heerlijk gevoel. “home sweet home” is misschien cliché, maar in zekere mate klopt het toch.
Iets wat me wel opviel in België is de vragen die de mensen stellen over mijn ervaringen in Spanje. Het zijn bijna altijd dezelfde vragen die terugkeren. “Lukt dat een beetje?” “Heb je dan les in het Engels of in het Spaans?” “Hoe zit dat met die examens, mag je die in het Engels doen?”. Van de meeste mensen krijg je zelfs een zekere bewondering “Goh, ik zou da niet zien zitten hoor” of “alles in’t Spaans? En dat lukt jou? Da zou ik niet kunnen” en dergelijke dingen. Maar toch blijven het bijna altijd dezelfde vragen zijn of toch in het begin.
Hoewel de vakantie voor mij ongeveer 2,5 weken duurde had ik toch geen tijd om alles wat ik wou doen te doen. Misschien ook door een beetje slecht time management of gebrek aan vervoer en financiële middelen.
En omdat het nooit te laat is om iets toe te wensen: een gelukkig 2008 !!!
Zondag 6 januari 2008
De kerstvakantie is net afgelopen en ik ben net terug in Spanje. De vakantie in België op zich was zeker geslaagd. Het weerzien van de vrienden, familiefeestjes, een concert, de overgang van oud naar nieuw vieren, … wat kan je nog meer vragen?
Op woensdag 19 december ben ik vertrokken richting België en omstreeks 22u30 ben ik in Brugge aangekomen, net te laat voor de infoavond internationalisering dus. Eerst wat tijd doorgebracht met mijn vriendin om dan effectief naar huis te gaan. Wat doet het deugd om na een lange tijd nog eens in je eigen grote en warme bed te kunnen liggen, een heerlijk gevoel. “home sweet home” is misschien cliché, maar in zekere mate klopt het toch.
Iets wat me wel opviel in België is de vragen die de mensen stellen over mijn ervaringen in Spanje. Het zijn bijna altijd dezelfde vragen die terugkeren. “Lukt dat een beetje?” “Heb je dan les in het Engels of in het Spaans?” “Hoe zit dat met die examens, mag je die in het Engels doen?”. Van de meeste mensen krijg je zelfs een zekere bewondering “Goh, ik zou da niet zien zitten hoor” of “alles in’t Spaans? En dat lukt jou? Da zou ik niet kunnen” en dergelijke dingen. Maar toch blijven het bijna altijd dezelfde vragen zijn of toch in het begin.
Hoewel de vakantie voor mij ongeveer 2,5 weken duurde had ik toch geen tijd om alles wat ik wou doen te doen. Misschien ook door een beetje slecht time management of gebrek aan vervoer en financiële middelen.
En omdat het nooit te laat is om iets toe te wensen: een gelukkig 2008 !!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
