Onder de Spaanse zon (VI)

Grote verrassing vorige week, toen Matthieu Deram ons met een blitzbezoek vereerde. Matthieu is een student marketing die een deel van zijn studie in León (Spanje) afwerkt.
(deel I, II, III, IV en V kon je eerder al lezen)

Alweer is er een weekje gepasseerd hier in Spanje, en deze week was op zijn minst leuk te noemen. Vorige week woensdag ben ik naar België vertrokken om mijn vriendin en vrienden te verrassen met en blitzbezoek aan Brugge. Er waren maar een handvol mensen die wisten dat ik naar België kwam, kwestie van het risico op lekken te vermijden. Na een lange dag gevuld met busreizen, wachttijden en een vlucht van 2u was ik dan eindelijk in het land. In de auto richting Brugge was ik wat zenuwachtig, want ik wist niet of mijn vriendin nog altijd geloofde of ik wel in Spanje zat of niet. Na een zenuwslopende rit was het dan eindelijk zover, ik stond aan haar kot. Ik liep stiekem de gang in en zag dat haar deur openstond. Ik liep met veel kabaal binnen en ik zal haar gezicht nooit vergeten toen ze zich omdraaide van haar bureau. Dat alleen was de reis van 11u waard. Ze kon het niet geloven dat ik daar stond. De volgende dat stond hetzelfde te wachten voor mijn klasgenoten, maar dan minder dramatisch. Het merendeel was verbaasd dat ik daar was en samen met hen terug naar de lessen ging.


Donderdag 8 november had een dubbele betekenis: niet alleen was het een speciale datum op persoonlijk vlak, maar ook was het de marketingfuif. De fuif die jaarlijks door de derdejaars marketing georganiseerd wordt om de fondsen voor hun reisje wat te spijzen. Vorig jaar was het een geslaagd feestje en dit jaar kon ik dat natuurlijk niet missen. Na een gezellig aperitief op het kot van mijn vriendin, samen met haar kotgenoten en een tiental klasgenoten, trokken we allen richting fuif. Ter plaatse hebben we nog eens goed gefeest zoals dat in Brugge wel af en toe gebeurt.

Het weekend dat volgde was er eentje gevuld met familiebezoekjes en ik poogde ook zoveel mogelijk bij de vriendin te zijn. Het was immers voor haar dat ik naar België gekomen was. Naarmate het weekend vorderde, verminderde de sfeer duidelijk, omdat mijn vertrek weer dichter en dichter kwam. De maandag was het dan zover, we vertrokken richting Charleroi maar door een klein misverstandje met de GPS verloren we al vlug een 15-tal minuten (en we waren al in tijdsnood). Eenmaal goed en wel vertrokken, hoorden we op de radio dat enkele kilometers verder de snelweg volledig afgesloten was, ik kon dus onmogelijk nog mijn vlucht halen. Geen ramp, 2 dagen langer in België, 2 dagen langer plezier.

Nu ben ik inmiddels terug uit België en moet ik redelijk wat inhaalwerk doen. Mijn projecten en mijn lessen 1 week laten liggen, dat gebeurt niet zonder gevolgen. Ik heb deze week nog een interview te doen, volledig in het Spaans, dat zal wat worden...