Het was vrijdagmorgen al begonnen. Nogal wat studenten hadden een tweekleurige sjaal om de hals gebonden. Dat de ene kleur zwart was, daar kon zelfs de tegenpartij mee leven. Dat de andere kleur overwegend groen en niet blauw was, dat was al wat minder.
Ook collega’s ontsnapten niet aan de match van ’t jaar. Onze voormalige Rode Duivel (tussen haakjes: de enige onder de collega's die tot nog toe Wikipedia heeft gehaald) en onze drukker keken een vrouwelijk collega wat meewarig aan, toen die met haar blauwzwart gestreepte jurk de hogeschool binnenwaaide. Door onze mediathecaris daarentegen werd zij met open armen ontvangen.
En dan de wedstrijd zelf. Na een dag van haast ondraaglijke spanning een intense strijd op leven en dood, zowel op als naast het veld. De sfeer van de oude dagen, toen voetbal nog leuk was. Die sfeer dus. En de blauwzwarten hebben gewonnen. Maar de groenzwarten waren de best voetballende ploeg. Ik weet het alleen maar van horen zeggen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten