De maand april loopt naar zijn einde. Mei komt eraan. Zoals het spreekwoord zegt: in mei leggen alle vogels een ei.
Ook de studenten beginnen in mei hun ei te leggen, in de vorm van examens of een uit de hand gelopen presentatie. In januari hebben we al aangegeven wat je vooral *niet* moet doen met een PowerPoint-presentatie.
Vandaag laten we een Amerikaanse specialist aan het woord. Hij vertelt je alles over "Killer presentation skills". Lean back and enjoy!
maandag 28 april 2008
donderdag 24 april 2008
Op stage bij Roxell
"Het moet niet altijd een boekhoudkantoor zijn." Dat dacht student accountancy-fiscaliteit Jonathan De Jonghe, en hij koos voor de financiële dienst van een onderneming om zijn stage te gaan doen. Hieronder volgt zijn stageverhaal.
Als derdejaarsstudent accountancy-fiscaliteit word je ondergedompeld in het werkveld. Al snel moet je kiezen: loop ik stage op de financiële dienst van een KMO of multinational of verkies ik een fiduciaire of accountancykantoor? Mijn voorkeur ging uit naar een onderneming en zo kwam ik terecht bij Roxell NV, gelegen te Maldegem. Deze onderneming is producent van innovatieve voederbakken voor pluimvee en varkens. Het is een grote onderneming die een jaaromzet realiseert van meer dan 60 miljoen euro en 175 werknemers telt. Meer dan 150 distributeurs zorgen ervoor dat de geautomatiseerde voedersystemen hun weg vinden naar alle werelddelen.
Bij een eerste verkennend gesprek krijg je je stagetaken meegedeeld. Deze lijken indrukwekkend en er bekruipt je een angstig gevoel. Zal ik dit wel aankunnen? Eenmaal gestart verdwijnt die onzekerheid al snel. Alles lukt vrij goed. Mijn stagementor legt de taken nauwkeurig uit en ik kan steeds met vragen bij haar terecht. Ondertussen heb ik al heel wat bijgeleerd.
Ik was mij niet bewust van het grote aantal documenten dat op een financiële dienst verwerkt wordt. Veel documenten die in de opleiding accountancy-fiscaliteit niet of nauwelijks aan bod kwamen zoals de douanedocumenten, documenten voor recuperatie buitenlandse BTW, documentaire kredietaanvragen, remisedocumenten voor incassering Franse cheques... Zeer interessant om zoveel nieuws bij te leren.
Wat me vooral opvalt op de financiële dienst is dat iedereen op elkaar moet kunnen inspelen, niet enkel in deze dienst zelf, maar ook met de andere bedienden, want alle administratieve taken hangen nauwkeurig samen en vormen één geheel. Mijn eindwerk koos ik in samenspraak met mijn stagementor en gaat over de voorbereidende werkzaamheden voor het opmaken van de vennootschapsbelastingsaangifte die Roxell straks moet indienen. Dit geeft mij de kans mijn theoretische schoolkennis om te zetten in de praktijk. Omdat er heel wat nieuwe bedrijfswagens werden aangekocht zal ik hier al meteen de nieuwe regeling op de aftrekbeperking als beroepskosten kunnen integreren. Mijn stagementor volgt mijn stageverslag en eindwerk heel goed op en geeft tips ter verbetering. Dat is zeker een pluspunt om alles tot een goed einde te brengen.
Als derdejaarsstudent accountancy-fiscaliteit word je ondergedompeld in het werkveld. Al snel moet je kiezen: loop ik stage op de financiële dienst van een KMO of multinational of verkies ik een fiduciaire of accountancykantoor? Mijn voorkeur ging uit naar een onderneming en zo kwam ik terecht bij Roxell NV, gelegen te Maldegem. Deze onderneming is producent van innovatieve voederbakken voor pluimvee en varkens. Het is een grote onderneming die een jaaromzet realiseert van meer dan 60 miljoen euro en 175 werknemers telt. Meer dan 150 distributeurs zorgen ervoor dat de geautomatiseerde voedersystemen hun weg vinden naar alle werelddelen.
Bij een eerste verkennend gesprek krijg je je stagetaken meegedeeld. Deze lijken indrukwekkend en er bekruipt je een angstig gevoel. Zal ik dit wel aankunnen? Eenmaal gestart verdwijnt die onzekerheid al snel. Alles lukt vrij goed. Mijn stagementor legt de taken nauwkeurig uit en ik kan steeds met vragen bij haar terecht. Ondertussen heb ik al heel wat bijgeleerd.
Ik was mij niet bewust van het grote aantal documenten dat op een financiële dienst verwerkt wordt. Veel documenten die in de opleiding accountancy-fiscaliteit niet of nauwelijks aan bod kwamen zoals de douanedocumenten, documenten voor recuperatie buitenlandse BTW, documentaire kredietaanvragen, remisedocumenten voor incassering Franse cheques... Zeer interessant om zoveel nieuws bij te leren.
Wat me vooral opvalt op de financiële dienst is dat iedereen op elkaar moet kunnen inspelen, niet enkel in deze dienst zelf, maar ook met de andere bedienden, want alle administratieve taken hangen nauwkeurig samen en vormen één geheel. Mijn eindwerk koos ik in samenspraak met mijn stagementor en gaat over de voorbereidende werkzaamheden voor het opmaken van de vennootschapsbelastingsaangifte die Roxell straks moet indienen. Dit geeft mij de kans mijn theoretische schoolkennis om te zetten in de praktijk. Omdat er heel wat nieuwe bedrijfswagens werden aangekocht zal ik hier al meteen de nieuwe regeling op de aftrekbeperking als beroepskosten kunnen integreren. Mijn stagementor volgt mijn stageverslag en eindwerk heel goed op en geeft tips ter verbetering. Dat is zeker een pluspunt om alles tot een goed einde te brengen.
dinsdag 22 april 2008
International Business Week in České Budějovice (II)
Van maandag 7 april tot en met vrijdag 11 april 2008 namen onze tweedejaarsstudenten accountancy-fiscaliteit deel aan de ‘International Business Week’ in České Budějovice, Tsjechië. Het thema van deze week was ‘Crossculture Communication’, waarin communiceren en cultuurverschillen centraal stonden. Beide aspecten kwamen al snel aan bod. Vandaag vertelt studente Charlotte De Nobele wat ze allemaal heeft geleerd.
Op zaterdag 5 april kwamen we aan in Praag. We maakten van de te vroege aankomst gebruik om nog even deze prachtige stad te bezichtigen.
Tijdens onze trip kwamen we tot de conclusie dat de Tsjechen er toch een andere levensstijl op nahouden. Zo wijkt het traditionele eten in Tsjechië enorm af van onze Belgische kost, wat ons niet altijd beviel, maar goed...
Op zondag namen we de trein naar České Budějovice. Dit is een bruisende industriestad met zo’n 100.000 inwoners. De school, waar we gedurende het project verbleven, lag op 15 min met de bus van het stadscentrum verwijderd te midden van een industrieterrein. Dit was toch even wennen voor ons.
Op maandag werd het project officieel geopend met een presentatie van de deelnemende scholen over hun land, cultuur en gewoontes. Vervolgens stelden wel elk onze streekgerechten voor die we meegebracht hadden en die we bij de koffie konden proeven.
Spijtig genoeg waren er maar vier verschillende nationaliteiten aanwezig. Naast de organiserende Tsjechen waren er drie scholen uit België (KH Leuven, EPHEC uit Brussel, en wij), twee lectoren uit Litouwen en drie lectoren uit Letland. Daardoor konden we al gauw overgaan tot de opdracht van de week. Dat was werken in teamverband aan een toegewezen onderwerp, rekening houdend met de taalbarrière en het verschil in cultuur. Er werden zes teams gevormd. Mijn team bestond uit drie Tsjechen en drie Belgen (waarvan ook Dana uit mijn klas). We kregen het onderwerp ‘Sport or Culture Center’ toegewezen.
De bedoeling was om dit onderwerp naar eigen goeddunken uit te diepen en er op donderdag een korte presentatie over te geven. Tijdens de werksessies is het mij wel opgevallen dat Tsjechen er een andere attitude op nahouden qua werk organiseren. In tegenstelling tot de Belgen, is het hun gewoonte om het werk op de lange baan te schuiven en wanneer het vijf voor twaalf is er stevig in te vliegen. Daarbovenop zijn Tsjechen geen echte taalknobbels, waardoor de communicatie in het Engels op sommige momenten nogal stroef verliep. Dit leidde soms tot komische misverstanden. Maar al bij al is er toch een mooie presentatie uit voortgevloeid.
Tijdens de week zijn we uiteraard de trots van České Budějovice gaan bezoeken, Brouwerij ‘Budweiser Budvar’. Net als ons België is Tsjechië wereldbekend om zijn bieren. Voor € 1,- krijg je daar een halve liter bier voorgeschoteld. Maar niet alleen het bier is daar spotgoedkoop. Tussen € 2,- en € 5,- kan je daar al een mooi menu krijgen op restaurant.
Ook zijn we nog een mooi bergstadje gaan bezoeken, ‘Cesky Krumlov’, dat voorkomt op de lijst van het UNESCO-werelderfgoed. Voor wie van barokstijlen houdt, is dit zeker de moeite waard om te bezichtigen. We werden rondgeleid door een boeiende en duidelijk verstaanbare gids die over bijna elk gebouw een leuke anekdote wist te vertellen.
Verder hebben we heel wat gesocialized met de Tsjechen en de andere Belgen. Iedere avond stond er wel iets op het programma. Een avondje bowling, een etentje, een avondje in hun stamcafé, discotheek, sightseeing…
Verveeld hebben we ons daar in geen geval. Ik vond het een unieke ervaring. In de eerste plaats verbetert je Engels enorm, doordat je het constant moet gebruiken. Al is het niet perfect, je kan je verstaanbaar maken en doordat het niet de moedertaal van je gesprekspartner was, was je al minder bang om fouten te maken. Bovendien: de meeste Tsjechen kunnen maar een beperkt mondje Engels. Op de tweede plaats leer je er nieuwe mensen kennen, en dat is altijd leuk. Ik heb er zelf een paar vriendschappen aan overgehouden. Zowel met Tsjechen als Belgen.
Een klein minpuntje was het beperkt aantal nationaliteiten. Persoonlijk zou ik het nog interessanter gevonden hebben, mochten er meer geweest zijn. Maar in ieder geval is het een unieke ervaring om niet te vergeten en zeker voor herhaling vatbaar!
Op zaterdag 5 april kwamen we aan in Praag. We maakten van de te vroege aankomst gebruik om nog even deze prachtige stad te bezichtigen.
Tijdens onze trip kwamen we tot de conclusie dat de Tsjechen er toch een andere levensstijl op nahouden. Zo wijkt het traditionele eten in Tsjechië enorm af van onze Belgische kost, wat ons niet altijd beviel, maar goed...
Op zondag namen we de trein naar České Budějovice. Dit is een bruisende industriestad met zo’n 100.000 inwoners. De school, waar we gedurende het project verbleven, lag op 15 min met de bus van het stadscentrum verwijderd te midden van een industrieterrein. Dit was toch even wennen voor ons.
Op maandag werd het project officieel geopend met een presentatie van de deelnemende scholen over hun land, cultuur en gewoontes. Vervolgens stelden wel elk onze streekgerechten voor die we meegebracht hadden en die we bij de koffie konden proeven.
Spijtig genoeg waren er maar vier verschillende nationaliteiten aanwezig. Naast de organiserende Tsjechen waren er drie scholen uit België (KH Leuven, EPHEC uit Brussel, en wij), twee lectoren uit Litouwen en drie lectoren uit Letland. Daardoor konden we al gauw overgaan tot de opdracht van de week. Dat was werken in teamverband aan een toegewezen onderwerp, rekening houdend met de taalbarrière en het verschil in cultuur. Er werden zes teams gevormd. Mijn team bestond uit drie Tsjechen en drie Belgen (waarvan ook Dana uit mijn klas). We kregen het onderwerp ‘Sport or Culture Center’ toegewezen.
De bedoeling was om dit onderwerp naar eigen goeddunken uit te diepen en er op donderdag een korte presentatie over te geven. Tijdens de werksessies is het mij wel opgevallen dat Tsjechen er een andere attitude op nahouden qua werk organiseren. In tegenstelling tot de Belgen, is het hun gewoonte om het werk op de lange baan te schuiven en wanneer het vijf voor twaalf is er stevig in te vliegen. Daarbovenop zijn Tsjechen geen echte taalknobbels, waardoor de communicatie in het Engels op sommige momenten nogal stroef verliep. Dit leidde soms tot komische misverstanden. Maar al bij al is er toch een mooie presentatie uit voortgevloeid.
Tijdens de week zijn we uiteraard de trots van České Budějovice gaan bezoeken, Brouwerij ‘Budweiser Budvar’. Net als ons België is Tsjechië wereldbekend om zijn bieren. Voor € 1,- krijg je daar een halve liter bier voorgeschoteld. Maar niet alleen het bier is daar spotgoedkoop. Tussen € 2,- en € 5,- kan je daar al een mooi menu krijgen op restaurant.
Ook zijn we nog een mooi bergstadje gaan bezoeken, ‘Cesky Krumlov’, dat voorkomt op de lijst van het UNESCO-werelderfgoed. Voor wie van barokstijlen houdt, is dit zeker de moeite waard om te bezichtigen. We werden rondgeleid door een boeiende en duidelijk verstaanbare gids die over bijna elk gebouw een leuke anekdote wist te vertellen.
Verder hebben we heel wat gesocialized met de Tsjechen en de andere Belgen. Iedere avond stond er wel iets op het programma. Een avondje bowling, een etentje, een avondje in hun stamcafé, discotheek, sightseeing…
Verveeld hebben we ons daar in geen geval. Ik vond het een unieke ervaring. In de eerste plaats verbetert je Engels enorm, doordat je het constant moet gebruiken. Al is het niet perfect, je kan je verstaanbaar maken en doordat het niet de moedertaal van je gesprekspartner was, was je al minder bang om fouten te maken. Bovendien: de meeste Tsjechen kunnen maar een beperkt mondje Engels. Op de tweede plaats leer je er nieuwe mensen kennen, en dat is altijd leuk. Ik heb er zelf een paar vriendschappen aan overgehouden. Zowel met Tsjechen als Belgen.
Een klein minpuntje was het beperkt aantal nationaliteiten. Persoonlijk zou ik het nog interessanter gevonden hebben, mochten er meer geweest zijn. Maar in ieder geval is het een unieke ervaring om niet te vergeten en zeker voor herhaling vatbaar!
maandag 21 april 2008
International Business Week in České Budějovice
Wie dacht dat een student accountancy-fiscaliteit altijd thuis met zijn neus in de cijfers zit, moet zijn visie dringend wat bijstellen. AF nam vorige week deel aan de International Business Week in České Budějovice (Tsjechië). Vandaag deelt studente Dana Delafontaine haar ervaringen met ons.
We hebben net een projectweek achter de rug. Drie scholen uit België, Hogeschool West-Vlaanderen departement Simon Stevin, een hogeschool uit Leuven en Hogeschool Éfac uit het Brussels Gewest, kwamen samen in een school in České Budějovice. Normaal gingen er ook Oostenrijkers aan het project deelnemen, maar die haakten af op het laatste nippertje.
Het doel van ons project was leren samenwerken in groep met iemand vanuit een ander land en zo ook de culturele verschillen op te merken. Deze verschillen werden merkbaarder toen we in groepjes werden verdeeld en we elk een onderwerp kregen toegewezen. De onderwerpen waren: restaurant, fast food, een reisagentschap, sport of een culturele gebeurtenis, banken en een supermarkt. Ikzelf zat in de groep met het onderwerp sport of culturele gebeurtenis. We hadden besloten om ons te concentreren op sport.
Mevrouw Uitdebroeck - zij begeleidde ons naar Tsjechië - heeft ook les gegeven, namelijk over commerciële communicatie. Best leerrijk, want nu besef je pas dat wij allen moeten rekening houden met ethische en sociale waarden als wij een businessdeal willen sluiten. Wat heel erg opviel, was dat de Tsjechen heel relaxed door het leven gaan. Onze presentatie begon rond drie uur in de namiddag en toen we onze lunch aan het verorberen waren, hadden zij nog niet eens aan hun tekst gewerkt en hadden ze ook nog niet begonnen om hun PowerPoint voor te bereiden. Ook dat hoort erbij en was een leerrijke ervaring.
Zo leerde ik hoe men denkt over bepaalde dingen. De Tsjechen hadden het bij voorbeeld soms moeilijk dat wij zoveel tijd nodig hadden om te eten. Ook toen we uit eten gingen, was er één groot verschil duidelijk merkbaar: men ruimt je bord al af voordat de anderen gedaan hebben met eten.
Qua cultuur viel ik echt achterover. Ik had nooit verwacht dat een voormalig communistisch land zo mooi kon zijn. Ik realiseerde me dat de meesten onder ons een verkeerd beeld hebben over Oost-Europese landen. Na 1990 kregen de mensen geld om verf te kopen en hun huizen te schilderen. Vandaar de vele kleurrijke taferelen. Een uitstap naar Krumlov bevestigde mijn positieve blik over Tsjechië, na Praag en České Budějovice te hebben bezocht. Ieder huis heeft een betekenis.
Het was een toffe week, ik heb veel dingen bijgeleerd alsook vrienden gemaakt. Ik raad iedereen aan om aan een internationaal project mee te werken. Het is de moeite waard!
We hebben net een projectweek achter de rug. Drie scholen uit België, Hogeschool West-Vlaanderen departement Simon Stevin, een hogeschool uit Leuven en Hogeschool Éfac uit het Brussels Gewest, kwamen samen in een school in České Budějovice. Normaal gingen er ook Oostenrijkers aan het project deelnemen, maar die haakten af op het laatste nippertje.
Het doel van ons project was leren samenwerken in groep met iemand vanuit een ander land en zo ook de culturele verschillen op te merken. Deze verschillen werden merkbaarder toen we in groepjes werden verdeeld en we elk een onderwerp kregen toegewezen. De onderwerpen waren: restaurant, fast food, een reisagentschap, sport of een culturele gebeurtenis, banken en een supermarkt. Ikzelf zat in de groep met het onderwerp sport of culturele gebeurtenis. We hadden besloten om ons te concentreren op sport.
Mevrouw Uitdebroeck - zij begeleidde ons naar Tsjechië - heeft ook les gegeven, namelijk over commerciële communicatie. Best leerrijk, want nu besef je pas dat wij allen moeten rekening houden met ethische en sociale waarden als wij een businessdeal willen sluiten. Wat heel erg opviel, was dat de Tsjechen heel relaxed door het leven gaan. Onze presentatie begon rond drie uur in de namiddag en toen we onze lunch aan het verorberen waren, hadden zij nog niet eens aan hun tekst gewerkt en hadden ze ook nog niet begonnen om hun PowerPoint voor te bereiden. Ook dat hoort erbij en was een leerrijke ervaring.
Zo leerde ik hoe men denkt over bepaalde dingen. De Tsjechen hadden het bij voorbeeld soms moeilijk dat wij zoveel tijd nodig hadden om te eten. Ook toen we uit eten gingen, was er één groot verschil duidelijk merkbaar: men ruimt je bord al af voordat de anderen gedaan hebben met eten.
Qua cultuur viel ik echt achterover. Ik had nooit verwacht dat een voormalig communistisch land zo mooi kon zijn. Ik realiseerde me dat de meesten onder ons een verkeerd beeld hebben over Oost-Europese landen. Na 1990 kregen de mensen geld om verf te kopen en hun huizen te schilderen. Vandaar de vele kleurrijke taferelen. Een uitstap naar Krumlov bevestigde mijn positieve blik over Tsjechië, na Praag en České Budějovice te hebben bezocht. Ieder huis heeft een betekenis.
Het was een toffe week, ik heb veel dingen bijgeleerd alsook vrienden gemaakt. Ik raad iedereen aan om aan een internationaal project mee te werken. Het is de moeite waard!
Uitnodiging MVO-markt
In het kader van het partim projectmatig werken organiseren de studenten van het eerste jaar Bedrijfsmanagement op dinsdag 13 mei van 14.00 tot 17.00 uur een MVO-markt.Zoals je weet, staat MVO voor Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Teams van telkens zes studenten hebben elf beursstands ontworpen om dit begrip te verduidelijken. Ze spaarden kosten noch moeite om die stands steeds op creatieve, speelse en interactieve manier in te richten. Je kan kennismaken met MVO – “Good Practices” als Nike, The Body Shop, Colruyt, e.a.
Ons programma:
- 14.00 uur: Ontvangst en verwelkoming
- 14.10 uur: ‘Wat is MVO?’ (een uiteenzetting van 20 min.)
- 15.15 uur: MVO – modeshow (30 min.)
- Van 14.00 tot 17.00 uur is de MVO-markt doorlopend open.
donderdag 17 april 2008
Op stage bij Ernst & Young
Joey Deforce (accountancy-fiscaliteit) loopt momenteel stage bij Ernst & Young. Hier volgt het verhaal van het stagebegin.
Maandagmorgen, mijn eerste stagedag! Vol goeie moed begeef ik me naar het kantoor van Ernst & Young. Net voor ik binnenstap, staar ik nog even naar het immense gebouw waar ik voor sta. Ik voel me als een klein ventje. Ik groet een paar mensen die zich via een badge naar binnen werken en een vriendelijke glimlach verschijnt als ik het woord “stagiair” in de mond neem. De eerste kennismaking was meteen goed toen ik merkte dat bijna iedereen uit de streek was. Dat gaf direct stof om over te babbelen.
De eerste stagetaken waren zoals ik het had verwacht: kleine, eenvoudige zaken om me vertrouwd te maken met de software, de omgeving en het systeem van werken binnen het kantoor. Dag na dag kreeg ik iets anders voorgeschoteld, soms iets uit de personenbelasting, soms uit de vennootschapsbelasting, maar meestal veel boekhoudkundige zaken, wat logisch is voor de eerste stappen binnen het bedrijfsleven. Mijn keuze voor een fiduciaire als stageplaats is ongetwijfeld de juiste geweest. Variatie binnen het werk en een uitstekende omgeving om me te kunnen inzetten, meteen raak dus.
Wat me vooral opvalt, is dat ervaring in de branche heel belangrijk is. Als stagiair zie je alles voor de eerste keer: een dossier doorsnuffelen, een loonstaat overlopen, een aanslagbiljet controleren, … voor de mensen die er werken, is dat vanzelfsprekend, maar als stagiair moet je wel menigte keren je hardeschijf laten ‘ruttelen’ tot je het plaatje compleet hebt, en dan nog zijn er zaken die je over het hoofd ziet.
Gelukkig bestaan er geen domme vragen en vraag ik maar raak, en dat brengt me telkenmale een stap verder! Ik zie dat ik de vruchten draag van die drie jaar inzet en studeren, een goede basiskennis doet wonderen als je stage loopt. Je merkt dat niet alleen zelf, maar ook door de reacties van mijn mentor, en ook anderen die mij een taak geven. Bij het resultaat kunnen ze tevreden zeggen: ‘goe gedaan manneke’. Uiteraard moet ik sommige dingen verder uitzoeken of ook al eens opnieuw beginnen, maar ja: Rome is ook niet op één dag gebouwd …
Maandagmorgen, mijn eerste stagedag! Vol goeie moed begeef ik me naar het kantoor van Ernst & Young. Net voor ik binnenstap, staar ik nog even naar het immense gebouw waar ik voor sta. Ik voel me als een klein ventje. Ik groet een paar mensen die zich via een badge naar binnen werken en een vriendelijke glimlach verschijnt als ik het woord “stagiair” in de mond neem. De eerste kennismaking was meteen goed toen ik merkte dat bijna iedereen uit de streek was. Dat gaf direct stof om over te babbelen.
De eerste stagetaken waren zoals ik het had verwacht: kleine, eenvoudige zaken om me vertrouwd te maken met de software, de omgeving en het systeem van werken binnen het kantoor. Dag na dag kreeg ik iets anders voorgeschoteld, soms iets uit de personenbelasting, soms uit de vennootschapsbelasting, maar meestal veel boekhoudkundige zaken, wat logisch is voor de eerste stappen binnen het bedrijfsleven. Mijn keuze voor een fiduciaire als stageplaats is ongetwijfeld de juiste geweest. Variatie binnen het werk en een uitstekende omgeving om me te kunnen inzetten, meteen raak dus.
Wat me vooral opvalt, is dat ervaring in de branche heel belangrijk is. Als stagiair zie je alles voor de eerste keer: een dossier doorsnuffelen, een loonstaat overlopen, een aanslagbiljet controleren, … voor de mensen die er werken, is dat vanzelfsprekend, maar als stagiair moet je wel menigte keren je hardeschijf laten ‘ruttelen’ tot je het plaatje compleet hebt, en dan nog zijn er zaken die je over het hoofd ziet.
Gelukkig bestaan er geen domme vragen en vraag ik maar raak, en dat brengt me telkenmale een stap verder! Ik zie dat ik de vruchten draag van die drie jaar inzet en studeren, een goede basiskennis doet wonderen als je stage loopt. Je merkt dat niet alleen zelf, maar ook door de reacties van mijn mentor, en ook anderen die mij een taak geven. Bij het resultaat kunnen ze tevreden zeggen: ‘goe gedaan manneke’. Uiteraard moet ik sommige dingen verder uitzoeken of ook al eens opnieuw beginnen, maar ja: Rome is ook niet op één dag gebouwd …
maandag 7 april 2008
"Gisteren nog op de schoolbanken, nu op de werkvloer"
Maxime Caus (accountancy-fiscaliteit) loopt momenteel stage bij Deloitte Fiduciaire in Blankenberge.
Op bezoek bij Deloitte Fiduciaire
Deloitte Fiduciaire, gelegen in de Blankenbergse Steenweg te Brugge, is een tot de “Big 4” behorend bedrijf in het accountancy wereldje. Het is een hele ervaring om als stagiair te mogen werken bij Deloitte.
Gisteren op de schoolbanken, vandaag de werkvloer
Voor elke student is het een hele stap om die eerste dag de deur open te doen en met een klein hartje te zeggen dat de stagiair, ‘het groentje’, zich komt aanmelden voor de eerste stagedag. Hoewel het aanvoelde als een eerste schooldag, voelde ik al rap dat we in de realiteit beland waren. Na een uitgebreide rondleiding in het kantoor was het tijd om even kennis te maken met de collega’s. Na een aantal opdrachten overlopen te hebben met een collega, zat de eerste stagedag er al op - sneller dan ik had verwacht. Het verbaast mij trouwens elke dag opnieuw dat de tijd zo vliegensvlug voorbij gaat.
Een greep uit de stagetaken
Reeds op het moment dat ik mijn stagedossier ondertekende, besefte ik dat ik een plaatsje gereserveerd had in een rollercoaster. Het pakket dat je voor je krijgt is zeer ruim, waardoor je je naar believen kunt uitleven in de cijfers. Elke nieuwkomer bij Deloitte krijgt drie weken opleiding waarin men je alles aanleert van de gebruikelijke software. Bij Deloitte worden er nog heel wat andere, eigen, programma’s gebruikt naast Venice. Niettegenstaande de moeilijkheidsgraad van deze programma’s, staan mijn collega’s mij altijd met raad en daad bij om de juiste gegevens uit die software te halen. Een voorbeeld van zo’n programma is AS2, Audit System 2, waarmee je van scratch een jaarrekening moet gaan afwerken.
Het beeld dat ik had over stage lopen, klopte gedeeltelijk met de werkelijkheid. Ik wist dat ik veel zou moeten werken; maar ik had het gedacht dat het ééntonig werk zou zijn waardoor het al rap zou gaan vervelen. Gedurende de voorbije vier weken heb ik mij nog geen enkele keer kunnen vervelen. (Je krijgt er zelfs de tijd niet voor :-)) Een leuke werksfeer gekoppeld met leerrijke opdrachten houden alles in evenwicht. Een perfect uitgebalanceerd duetje zeg maar.
Op bezoek bij Deloitte Fiduciaire
Deloitte Fiduciaire, gelegen in de Blankenbergse Steenweg te Brugge, is een tot de “Big 4” behorend bedrijf in het accountancy wereldje. Het is een hele ervaring om als stagiair te mogen werken bij Deloitte.
Gisteren op de schoolbanken, vandaag de werkvloer
Voor elke student is het een hele stap om die eerste dag de deur open te doen en met een klein hartje te zeggen dat de stagiair, ‘het groentje’, zich komt aanmelden voor de eerste stagedag. Hoewel het aanvoelde als een eerste schooldag, voelde ik al rap dat we in de realiteit beland waren. Na een uitgebreide rondleiding in het kantoor was het tijd om even kennis te maken met de collega’s. Na een aantal opdrachten overlopen te hebben met een collega, zat de eerste stagedag er al op - sneller dan ik had verwacht. Het verbaast mij trouwens elke dag opnieuw dat de tijd zo vliegensvlug voorbij gaat.
Een greep uit de stagetaken
Reeds op het moment dat ik mijn stagedossier ondertekende, besefte ik dat ik een plaatsje gereserveerd had in een rollercoaster. Het pakket dat je voor je krijgt is zeer ruim, waardoor je je naar believen kunt uitleven in de cijfers. Elke nieuwkomer bij Deloitte krijgt drie weken opleiding waarin men je alles aanleert van de gebruikelijke software. Bij Deloitte worden er nog heel wat andere, eigen, programma’s gebruikt naast Venice. Niettegenstaande de moeilijkheidsgraad van deze programma’s, staan mijn collega’s mij altijd met raad en daad bij om de juiste gegevens uit die software te halen. Een voorbeeld van zo’n programma is AS2, Audit System 2, waarmee je van scratch een jaarrekening moet gaan afwerken.
Het beeld dat ik had over stage lopen, klopte gedeeltelijk met de werkelijkheid. Ik wist dat ik veel zou moeten werken; maar ik had het gedacht dat het ééntonig werk zou zijn waardoor het al rap zou gaan vervelen. Gedurende de voorbije vier weken heb ik mij nog geen enkele keer kunnen vervelen. (Je krijgt er zelfs de tijd niet voor :-)) Een leuke werksfeer gekoppeld met leerrijke opdrachten houden alles in evenwicht. Een perfect uitgebalanceerd duetje zeg maar.
Op stage bij KBC in Zedelgem
De stages zijn volop aan de gang. Vandaag geven we het woord aan Thomas Clement, stagiair financie- en verzekeringswezen.
Langs de Torhoutsesteenweg in Zedelgem bevindt zich een KBC-kantoor. Dit is de plaats waar ik mijn 15-weekse stage volg. Elke weekdag word ik om 8u30 verwacht op het kantoor. Het fietsen van mijn woonplaats (Varsenare) tot “mijn werk” zorgt ervoor dat ik fris en monter op het kantoor toekom.
De eerste dag werd ik hartelijk verwelkomd door mijn stagebegeleider Raf Rodeyns. Aangenaam gezelschap. Je kan het slechter treffen, dacht ik bij mezelf. Ook de andere personeelsleden (12) vallen goed mee.
Ze zijn zeer geïnteresseerd in het doen en laten van de student van tegenwoordig. Er worden daarbij vooral veel vergelijkingen gemaakt, met hoe het vroeger was... Of het beter was? Het was wellicht vooral anders.
De taken zijn zeer verschillend maar de hoofdtaak is administratief werk, wat ik ook verwacht had. Ik volg veel gesprekken mee over het aangaan van een woonkrediet of een bepaalde verzekering. Omdat ieder gesprek anders is (andere personen, andere situatie) blijft ieder gesprek boeiend om te volgen.
De drempel tussen kennis (school) en praktijk (stage) vind ik wel groot. Je kan in zoveel verschillende situaties terecht komen, dat het (nog) niet altijd even makkelijk is om de kennis toe te passen in de praktijk.
Ik ben nu al 6 weken bezig op mijn stageplaats. Heimwee naar de HOWEST-schoolbanken heb ik (voorlopig) nog niet.
Langs de Torhoutsesteenweg in Zedelgem bevindt zich een KBC-kantoor. Dit is de plaats waar ik mijn 15-weekse stage volg. Elke weekdag word ik om 8u30 verwacht op het kantoor. Het fietsen van mijn woonplaats (Varsenare) tot “mijn werk” zorgt ervoor dat ik fris en monter op het kantoor toekom.
De eerste dag werd ik hartelijk verwelkomd door mijn stagebegeleider Raf Rodeyns. Aangenaam gezelschap. Je kan het slechter treffen, dacht ik bij mezelf. Ook de andere personeelsleden (12) vallen goed mee.
Ze zijn zeer geïnteresseerd in het doen en laten van de student van tegenwoordig. Er worden daarbij vooral veel vergelijkingen gemaakt, met hoe het vroeger was... Of het beter was? Het was wellicht vooral anders.
De taken zijn zeer verschillend maar de hoofdtaak is administratief werk, wat ik ook verwacht had. Ik volg veel gesprekken mee over het aangaan van een woonkrediet of een bepaalde verzekering. Omdat ieder gesprek anders is (andere personen, andere situatie) blijft ieder gesprek boeiend om te volgen.
De drempel tussen kennis (school) en praktijk (stage) vind ik wel groot. Je kan in zoveel verschillende situaties terecht komen, dat het (nog) niet altijd even makkelijk is om de kennis toe te passen in de praktijk.
Ik ben nu al 6 weken bezig op mijn stageplaats. Heimwee naar de HOWEST-schoolbanken heb ik (voorlopig) nog niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
